پرش به محتوا

حسین رفیق اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حسین رفیق اصفهانی
زادهٔ۱۷۳۷م/۱۱۵۰ق
درگذشت۱۷۹۷م/ ۱۲۱۲ق
پیشهشاعر
عنوانملا

ملا حسین اصفهانی متخلص به رفیق (۱۷۳۷ - ۱۷۹۷م) شاعر ایرانی در سدهٔ هجدهم میلادی/دوازدهم هجری بود.[۱][۲][۳][۴][۵]

زندگی و شاعری

[ویرایش]

حسین یا محمدحسین اصفهانی در سال ۱۱۵۰ق/ ۱۷۳۷م در اصفهان زاده شد. پدرش سبزی‌فروش بود. رفیق در اصفهان تحصیلات خود را آغاز نمود و در ادبیات برجسته شد. در انجمن ادبی مشتاق اصفهانی شرکت داشت و از شاگردان او بود. بیشتر به سرودن غزل می‌پرداخت و اشعارش به هشت هزار بیت می‌رسد. نسخه‌ای از دیوانی او شامل قصاید و غزلیات و رباعیات، به خط میرعبدالباقی بن میرحسن قزوینی در کتابخانهٔ ملی ایران موجود است.[۱]
رفیق اصفهانی در سال ۱۲۱۲ق/ ۱۷۹۷م در اصفهان درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:[۲]

با وفات رفیق بتوان گفت:اوستاد یگانه رفت ای‌وای
از دیار مهین سخن‌سنجانشاعر جاودانه رفت ای‌وای
گر کسی سال مرگ او خواهدگو:رفیق از میانه رفت ای‌وای

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «دیوان رفیق اصفهانی». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ نظمی تبریزی، علی (۱۱۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۱۱۵.
  3. آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ (۱۳۳۷). آتشکده آذر. انتشارات علمي. ص. ۳۷۹.
  4. سامی, شمس‌الدین (1311). قاموس الأعلام (به ترکی عثمانی). Vol. سوم. p. ۲۲۹۳.
  5. محمدعلی مدرس تبریزی (۱۳۶۹). ریحانة الادب. ج. دوم. تهران: کتابفروشی خیام. صص. ۸۹.