بزرگراه ترنس کانادا
ظاهر
بزرگراه ترنس کانادا | |
---|---|
اطلاعات مسیر | |
طول | ۷٬۸۲۱ کیلومتر (۴٬۸۶۰ مایل) South route: ۲٬۹۶۰ کیلومتر (۱٬۸۴۰ مایل) |
موجودیت | ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۲ –اکنون |
تقاطعهای بزرگ | |
از | ویکتوریا، بریتیش کلمبیا |
به | سنت جونز، نیوفاندلند و لابرادور |
موقعیت | |
شهرهای بزرگ | ویکتوریا، بریتیش کلمبیا، ونکوور، کلگری، ادمونتون، رجاینا، ساسکاتون، وینیپگ، اتاوا، مونترآل، کبک، شارلوتتاون، فردریکتون، مونکتون، شهرداری منطقهای کیپ برتون، سنت جونز، نیوفاندلند و لابرادور |
سامانه بزرگراهی |
بزرگراه ترنس کانادا (به انگلیسی: Trans-Canada Highway)، (به فرانسوی: Route Transcanadienne) بزرگراهی ملی-استانی در کشور کانادا است که از طریق آن تمام ده استان کانادا از سواحل اقیانوس آرام در غرب، تا سواحل اقیانوس اطلس در شرق به هم متصل میشوند.
مشخصات
[ویرایش]این بزرگراه با طول ۸٬۰۳۰ کیلومتر (۴٬۹۹۰ مایل) یکی از طولانیترین بزرگراههای دنیاست.
تاریخچه
[ویرایش]قانون ساخت بزرگراه ترنس کانادا در سال ۱۹۴۹[۱] به تصویب رسید و در سال ۱۹۵۰ ساخت آن آغاز شد.[۲] این بزرگراه به طور رسمی در سال ۱۹۶۲ افتتاح شد و در سال ۱۹۷۱ تکمیل گردید. در زمان اتمام، ترانس کانادا طولانیترین بزرگراه بدون وقفه در جهان بود.[۳]
نشانه
[ویرایش]این بزرگراه با نشانهٔ برگ افرا (برگرفته از پرچم کانادا) به رنگ سفید بر روی زمینه سبز مشخص و متمایز میشود.
نگارخانه
[ویرایش]-
عبور بزرگراه ترنس کانادا از یخچالهای طبیعی پارک ملی (کانادا)
-
باند غربی بزرگراه ۱ به سمت ونکوور
-
باند شرقی بزرگراه ۱ رو به مشرق در مانیتوبا در نزدیکی کاربری
-
بزرگراه ۱ با پلهایی برای عبور حیوانات وحشی رو به مشرق در پارک ملی بنف
-
بزرگراه ۱۷ در ماتاوا، انتاریو
-
بزرگراه ۱۷ در نزدیکی اکو بی، انتاریو
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Trans-Canada Highway». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶.
- ↑ «Trans-Canada Highway Act». Department of Justice Canada. R.S.C. 1970. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «The Trans-Canada Highway». Transport Canada. دریافتشده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶.
- ↑ «The Trans-Canada Highway: A Major Link in Canada's Transportation System» (PDF). Transportation Association of Canada. ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶.