پرش به محتوا

بازداشت موقت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بازداشت ال‌چاپو قاچاقچی مواد مخدر در ایالات متحده
درصد بازداشت میان کشورها[۱]

بازداشت یا بازداشت موقت یکی از شدیدترین تصمیم‌های مراجع کیفری برای متهم است. این تصمیم قبل از قضاوت دادگاه و بدون اثبات جرمِ متهم صورت می‌گیرد. در واقع، بازداشت بر اساس ادعای ثابت نشده صورت می‌گیرد. در بازداشت موقت آزادی متهم گرفته می‌شود و او را در مکانی که از حقوق و آزادی‌های متعارف برخوردار نباشد، حبس می‌کنند.[۲]

کارکرد اصلی آن، جلوگیری از خطرات احتمالیِ ناشی از آزادی متهم و فرار او است و از این نظر، کارکردی مشابه صدور قرار وثیقه، کفالت یا ممنوعیت خروج متهم از حوزه قضایی یا خروج از کشور دارد.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. "Unsentenced detainees as a proportion of overall prison population". Our World in Data. Retrieved 6 March 2020.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «بازداشت موقت و عواقب آن». محمدعلی دادخواه. ۲ خرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۸.

منابع

[ویرایش]