پرش به محتوا

باربارا بوشه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باربارا بوشه
عکسی از باربارا بوشه در شهر رم، دههٔ ۱۹۷۰
نام هنگام تولدبَـربِل گوتشر
زادهٔ۱۵ اوت ۱۹۴۴ ‏(۸۰ سال)
رایشنبرگ، سودتنلند، آلمان نازی
(امروزه: لیبرتس در جمهوری چک)
ملیتایالات متحده آمریکا آمریکایی
آلمان آلمانی
پیشه(ها)بازیگر، کارآفرین، هنرمند رقص
سال‌های فعالیت۱۹۵۹ تا کنون
همسرلوئیجی بورگِزه (۲۰۰۶–۱۹۷۴؛ جدا شدند)
فرزندان۲
باربارا بوشه در سال ۱۹۷۲

باربارا بوشه (انگلیسی: Barbara Bouchet؛ زادهٔ ۱۵ اوت ۱۹۴۴)[۱][۲] بازیگر و کارآفرین آلمانی-آمریکایی است که در ایتالیا زندگی و فعالیت می‌کند. وی از سال ۱۹۵۹ میلادی تاکنون مشغول فعالیت هنری بوده و در بیش از ۸۰ فیلم و سریال تلویزیونی ایفای نقش کرده‌است و یک شرکت تولید فیلم و رسانه هم بنیان نهاده که فیلم‌ها و کتاب‌های تناسب اندام تولید می‌کند. او همچنین صاحب یک باشگاه تناسب اندام است. از فیلم‌های معروفی که وی در آنها نقش‌آفرینی کرده‌است می‌توان به کازینو رویال (۱۹۶۷) در نقش مانی‌پنی، جوجه‌اردک را آزار نده (۱۹۷۲) در نقش پاتریتسیا، سوئیت چریتی (۱۹۶۹) در نقش اورسولا، قتل‌های هفتگانه بانوی سرخ‌پوش (۱۹۷۲) در نقش کیتی ویلدنبروک، کالیبر ۹ (۱۹۷۲) در نقش نلی بوردون، سرخ و سیاه (۱۹۸۳) در نقش مینا کاپلر و دارودسته‌های نیویورکی (۲۰۰۲) به کارگردانی مارتین اسکورسیزی و در نقش خانم شرمرهورن اشاره کرد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

بربل گوتشر در رایشنبرگ سودتنلند آلمان نازی (امروزه: لیبرتس در جمهوری چک) زاده شد و ۴ خواهر و برادر داشت.[۳] پدرش «فریتس» عکاس و مادرش «اینگرید» بازیگر بود.

پس از جنگ جهانی دوم خانواده او به یک اردوگاه پناهندگان در بخش تحت‌اشغالِ آلمان توسط نیروهایِ آمریکایی منتقل شدند. طبق مفادِ بشردوستانه «قانون آوارگان، مصوب ۱۹۴۸» به آنها اجازهٔ مهاجرت به ایالات متحده آمریکا داده شد.[۴]

این خانواده پس از ورود به ایالات متحده آمریکا، ابتدا در فایو پوینتس، در سمت غربی درهٔ مرکزی کالیفرنیا و سپس در سان فرانسیسکو سُکنا گزیدند و باربارا در همان‌جا بزرگ شد. در اوایل دهه ۱۹۶۰، ایستگاه تلویزیونی منطقه خلیج سانفرانسیسکو به نام کی‌پیکس-تی‌وی، یک برنامه به نام کی‌پیکس دنس پارتی داشت که باربارا مجال یافت، عضو گروه رقص این برنامه شود.[۵]

حرفه

[ویرایش]

بوشه کار خود را با فتومدلینگ برای جلد مجلات و حضور در تبلیغات تلویزیونی آغاز کرد و سپس به بازیگری روی آورد. نخستین حضور او در سینما، ایفای نقشی جزئی در فیلم چه راهی برای رفتن! (۱۹۶۴) بود که فرصت نقش‌آفرینی در فیلم‌های دیگری را در دهه ۱۹۶۰ برایش فراهم کرد. او در فیلم‌های جان گلدفارب، لطفاً به خانه بروید! (۱۹۶۴)، در راه خطر (۱۹۶۴) و مأمور ه.ا.ر.م (۱۹۶۶) ظاهر شد.

او در دو نسخه از مجله پلی‌بوی نیمه‌برهنه ظاهر شد: شمارهٔ مه ۱۹۶۵ (تصاویری از فیلم در راه خطر) و فوریه ۱۹۶۷ (کازینو رویال).[۶]

بوشه درکازینو رویال نقش دوشیزه مانی‌پنی را بازی کرد. او در یکی از قسمت‌های سریال پیشتازان فضا: مجموعه اصلی به نام «با هر نام دیگری» (۱۹۶۸) در نقش کلیندا و در فیلم موزیکال سوئیت چریتی (۱۹۶۹) در نقش اورسولا ظاهر شد.

اندکی بعد بوشه بازی در فیلم‌های ایتالیایی را آغاز کرد که از آن میان می‌توان به بطن سیاه رتیل، مجنون!، مردی با نگاه بسیار سرد، مکان قرار ملاقات، قتل‌های هفتگانه بانوی سرخ‌پوش، جوجه‌اردک را آزار نده و سکس با لبخند اشاره کرد.

او با گریگوری پک در فیلم سرخ و سیاه (۱۹۸۳) هم‌بازی بود که یک فیلم تلویزیونی موفق بود، بازی کرد. در سال ۱۹۸۵، او یک شرکت تولید فیلم و رسانه تأسیس کرد و تولید مجموعه‌ای موفق از کتاب‌ها و فیلم‌های تناسب اندام را آغاز کرد. علاوه بر این، بوشه یک باشگاه تناسب اندام در رم افتتاح کرد. بوشه در سال ۲۰۰۲، در فیلم دارودسته‌های نیویورکی در نقش خانم شرمرهورن ظاهر شد.

زندگی خصوصی

[ویرایش]

در سال ۱۹۷۴، بوشه با لوئیجی بورگِزه، تهیه‌کننده سینما، ازدواج کرد که از او دو پسر داشت: آلساندرو که سرآشپز تلویزیونی و ماسیمیلیانو که بارتندر بود. شوهرش متعاقباً برخی از فیلم‌های بعدی او را تهیه کرد. آنها در سال ۲۰۰۶ با استناد به اینکه خواسته‌ها و انتظارهای متفاوتی از زندگی دارند، از هم جدا شدند.[۷]

گزیدهٔ نقش‌آفرینی‌ها

[ویرایش]
باربارا بوشه در مجنون! (۱۹۷۲)
باربارا بوشه (راست) و انریکو مونتسانو در صحنه‌ای از فیلم سکس با لبخند

سینما

[ویرایش]

تلویزیون

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Barbara Bouchet" بایگانی‌شده در ۲۰۱۸-۱۰-۱۶ توسط Wayback Machine, glamourgirlsofthesilverscreen.com; retrieved 12 December 2014.
  2. Cremonini, Maria. "Le Favolose Attrici Anni Settanta". Self-Publish – via Google Books.
  3. Lisanti, Tom; Paul, Louis (April 10, 2002). Film Fatales: Women in Espionage Films and Television, 1962-1973. McFarland. ISBN 9780786411948 – via Google Books.
  4. De Zayas, Alfred Maurice. A Terrible Revenge, Palgrave Macmillan, 2nd edition (2006); شابک ‎۱−۴۰۳۹−۷۳۰۸−۳.
  5. Interiano, Manny. "KPIX Dance Party". Archived from the original on 5 June 2007. Retrieved 16 July 2007.
  6. "Playboy Magazine February 1967 vol.14, no.2". Vintage Playboy Mags; retrieved 12 December 2014.
  7. Boccalini, Siria. "Intervista a Barbara Bouchet" (به ایتالیایی). Archived from the original on 17 August 2007. Retrieved 1 September 2007.

پیوند به بیرون

[ویرایش]