پرش به محتوا

باج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«باج»، اثر جان اورت میلایس، ج. ۱۸۶۰

باج (به انگلیسی: Ransom) عبارت است از نگهداری یک شخص زندانی یا چیز دیگر برای اخاذی پول یا اموال برای آزادی آنها یا دریافت مبلغی که در چنین عملی وجود دارد.

وقتی باج به معنای «پرداخت» است، این کلمه از طریق فرانسوی قدیم rançon از لاتین redemptio، «بازخرید» آمده است.[۱] همچنین " رستگاری " را مقایسه کنید.

دستورالعمل‌های باج مربوط به یک پرونده آدم‌ربایی در سال ۱۹۳۳

منابع

[ویرایش]
  1. Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Ransom" . Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press.