ایلیری‌ها
| بخشی از رده:هندواروپایی |
| موضوعات هندواروپایی |
|---|
 |
ایلیری‌ها قومی هندواروپایی بودند که در گذشته در باختر بالکان در اروپای شرقی زندگی می‌کردند.[۱] مردم این قوم به زبان‌های ایلیری صحبت می‌کردند.
آلبانیایی‌های امروزی از نوادگان ایلیری‌ها هستند و زبان آلبانیایی نیز از ریشه ایلیری است.[۲]
افراد سرشناس
[ویرایش].jpg)
سایر افراد سرشناس
[ویرایش]- والنتینیان یکم (امپراتور روم)
- والنتینیان دوم (امپراتور روم)
- والنس (امپراتور روم)
- گراتیان (امپراتور روم)
- کنستانتین بزرگ (امپراتور روم)
- کنستانس یکم (امپراتور روم)
- کنستانتیوس دوم(امپراتور روم)
- کنستانتین دوم (امپراتور روم)
- کنستانتیوس کلوروس (امپراتور روم)
- کوئینتیلوس (امپراتور روم)
- تاسیتوس (امپراتور روم)
- اورلیان (امپراتور روم)
- آناستاسیوس یکم (امپراتور بیزانس(روم شرقی))
- مارسیانوس (امپراتور بیزانس (روم شرقی))
- ژوویان (امپراتور روم)
- ژان چهارم (پاپ)
- جروم (کشیش)
- پطرس پاتریسی (مورخ)
ملی گرایی
[ویرایش]آلبانیایی‌ها
[ویرایش]تداوم احتمالی بین جمعیت‌های ایلیری بالکان غربی در دوران باستان و آلبانیایی‌ها نقش مهمی در ملی‌گرایی آلبانیایی از قرن نوزدهم تا به امروز داشته است.[۳][۴]
اسلاوهای جنوبی
[ویرایش]در آغاز قرن نوزدهم، بسیاری از اروپاییان اسلاوهای جنوبی را از نوادگان ایلیری‌های باستان می‌دانستند. زمانی که ناپلئون بخشی از سرزمین‌های اسلاوی جنوبی را فتح کرد، این مناطق به نام استان‌های باستانی ایلیری (۱۸۰۹–۱۸۱۴) نامگذاری شدند.[۵]پس از انقراض اولین امپراتوری فرانسه در سال ۱۸۱۵، پادشاهی هابسبورگ به طور فزاینده‌ای متمرکز و اقتدارگرا شد و ترس از مجارسازی، مقاومت میهن پرستانه را در میان کروات‌ها برانگیخت.[۶] تحت تأثیر ناسیونالیسم رمانتیک، یک «جنبش ایلیری» خودشناس، در قالب یک احیای ملی کرواسی، یک کمپین ادبی و روزنامه‌نگاری را آغاز کرد که توسط گروهی از روشنفکران جوان کرواسی در طول سال‌های ۱۸۳۵-۱۸۴۹ آغاز شد.[۷][۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «ancienthistory». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۷.
- ↑ "Albania | History, Geography, Customs, & Traditions | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2023-12-15. Retrieved 2023-12-16.
- ↑ Dzino 2014b, p. 11, 15–16.
- ↑ Gori, Maja (November 2012). "Who are the Illyrians? The Use and Abuse of Archaeology in the Construction of National and Trans-National Identities in the Southwestern Balkans". Archaeological Review from Cambridge: Archaeology and the (De)Construction of National and Supra-National Polities. 27 (2): 71–84.
- ↑ Djilas 1991, p. 20.
- ↑ Djilas 1991, p. 22.
- ↑ Despalatovic 1975.
- ↑ Dzino 2014b, p. 9–10.
| شاخههای زبانی |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| مردمان |
| |||||
| زبان اولیه | ||||||
| باستان‌شناسی | فرهنگهای: آباشهوو · آفاناسوو · آندرونوو · اوساتوو · بادن · پُتاپوفکا · پُلتاوکا · تدفین خمرهای · تِراماره · تریالِتی · جام · چرناوُدا · خواجهلی-گادابای · خِوالینسک · دنیپر میانی · دنیپر-دونِتس · سامارا · سردنی استوگ · سروگلازوو · شاسِن · شرنوله · شولاوری-شومو · ظروف راهراه · کاراسوک · کِمی اوبا · کوبان · کورا-ارس · کوکوتنی-تریپیلی · کولچی · گورآهونی · گوراَلواری · گورچالی · فرهنگ کورگانی (کورگان) · گوشی · گومِلنیتا-کارانوو · لوساتی · لیلاتپه · مایکوپ · ناروا · نووتیتوروفسکا · ووچدول | |||||
| مطالعات | ||||||
 | این یک مقالهٔ خرد آلبانی-مرتبط است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |