پرش به محتوا

وین رونی

صفحه نیمه‌حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Mahdi 9890 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

وین رونی
رونی با منچستر یونایتد در سال ۲۰۱۶
اطلاعات شخصی
نام کامل وین مارک رونی[۱]
زادروز ۲۴ اکتبر ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال)
زادگاه لیورپول، انگلستان
قد ۱٫۷۶ متر (۵ فوت ۹ اینچ)[۲]
پست هافبک/ مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی دی سی یونایتد (سرمربی)
باشگاه‌های جوانان
Liverpool Schoolboys
Copplehouse Boys
۱۹۹۶–۲۰۰۲ اورتون
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۰۲–۲۰۰۴ اورتون ۶۷ (۱۵)
۲۰۰۴–۲۰۱۷ منچستر یونایتد ۳۹۳ (۲۵۳)
۲۰۱۷–۲۰۱۸ اورتون ۳۱ (۱۰)
۲۰۱۸–۲۰۲۰ دی‌سی یونایتد ۴۸ (۲۳)
۲۰۲۰–۲۰۲۱ دربی کانتی ۳۰ (۶)
مجموع ۵۶۹ (۲۳۷)
تیم ملی
۲۰۰۰–۲۰۰۱ زیر ۱۵ سال انگلستان ۴ (۲)
۲۰۰۱–۲۰۰۲ زیر ۱۷ سال انگلستان ۱۲ (۷)
۲۰۰۲ زیر ۱۹ سال انگلستان ۱ (۰)
۲۰۰۳–۲۰۱۸ انگلستان ۱۲۰ (۵۳)
دوران مربیگری
۲۰۲۰–۲۰۲۲ دربی کانتی
۲۰۲۲– دی‌سی یونایتد
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

وین مارک رونی (انگلیسی: Wayne Mark Rooney؛ زادهٔ ۲۴ اکتبر ۱۹۸۵) بازیکن پیشین و مربی کنونی فوتبال اهل انگلستان است که هم‌اکنون هدایت تیم دی.سی.یونایتد را برعهده دارد. او بیشتر دوران بازیگری خود را به عنوان مهاجم سپری کرد و در عین حال در نقش های مختلف میانه زمین نیز استفاده می شد. رونی که به عنوان یکی از بهترین بازیکنان نسل خود شناخته می شود، رکورددار گلزنی برای تیم ملی انگلیس و منچستر یونایتد است.

وی در ۹ سالگی به باشگاه اورتون پیوست و در سال ۲۰۰۲ نخستین بازی حرفه‌ای خود را برای این تیم انجام داد. او دو فصل را در اورتون سپری کرد تا این که در سال ۲۰۰۴ با مبلغ ۲۵٫۶ میلیون پوند به باشگاه منچستر یونایتد پیوست. در همان سال، لقب «وازا» را به او دادند.[۳] از آن زمان تاکنون رونی به همراه یونایتد، ۵ بار در لیگ برتر، ۱ بار در لیگ قهرمانان اروپا، ۱ بار در جام باشگاه‌های جهان و ۲ بار در جام اتحادیه انگلیس جام را بالای سر برده‌است. او همچنین با یونایتد دو بار در لیگ برتر و دو بار در لیگ قهرمانان اروپا به مقام نایب قهرمانی رسیده‌است. در سپتامبر ۲۰۱۲، رونی دویستمین گل خودش را برای یونایتد زد و تبدیل به چهارمین گلزن برتر تاریخ این باشگاه شد.[۴] او در سال ۲۰۱۶ با به ثمر رساندن دویست و پنجاهمین گل خود برای منچستر یونایتد، تبدیل به بهترین گلزن تاریخ این باشگاه شد.

رونی در سال ۲۰۰۳ نخستین بازی ملی‌اش را برای انگلستان انجام داد و جوان‌ترین بازیکن تاریخ تیم ملی انگلستان شد (این رکورد بعداً توسط تئو والکات شکسته شد). او جوان‌ترین گلزن تاریخ تیم ملی انگلستان نیز هست.[۵] او در مسابقات یورو ۲۰۰۴ چهار گل به ثمر رساند و به جوان‌ترین گلزن جام ملت‌های اروپا تبدیل شد. رونی در جام‌های جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ هم برای تیم ملی کشورش به میدان رفت و به‌طور گسترده‌ای از او، به عنوان بهترین بازیکن تیم ملی انگلستان یاد می‌شود.[۶][۷][۸][۹][۱۰] او دو بار در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال انگلستان انتخاب شد. با دو کارت قرمز، او در کنار دیوید بکهام بیشترین اخراج را در تیم ملی انگلستان داشته‌است.[۱۱]

در فصل ۱۰–۲۰۰۹ او به عنوان بازیکن سال پی‌اف‌ای و بازیکن سال اف‌دبلیوای دست یافت. او تاکنون پنج بار بهترین بازیکن ماه لیگ برتر شده، رکوردی که تنها استیون جرارد به آن دست یافته‌است. او در رأی‌گیری نهایی توپ طلای سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱ به ترتیب چهارم و پنجم شد و در در تیم منتخب ۱۱ نفره سال قرار گرفت. گل قیچی‌برگردان او به منچستر سیتی در سال ۲۰۱۱، به عنوان بهترین گل فصل و بهترین گل ۲۰ فصل اخیر لیگ برتر انگلستان انتخاب شد.[۱۲] بنا بر گزارش‌ها، تا مارس ۲۰۱۱، وین رونی با درآمد سالیانهٔ ۲۰٫۷ میلیون یورویی (۱۸ میلیون پوند) سومین بازیکن فوتبال پردرآمد دنیا بعد از لیونل مسی و کریستیانو رونالدو بود.[۱۳]

تولد و نوجوانی

وین رونی، فرزند توماس وین رونی و جنت ماری رونی، در کراستت، لیورپول به دنیا آمد.[۱۴] او ایرلندی‌تبار است[۱۵][۱۶] و دو برادر کوچکتر به نام‌های گراهام و جان دارد.[۱۷][۱۸] در کودکی طرفدار تیم اورتون بود و قهرمان دوران کودکی‌اش دانکن فرگوسن بود.[۱۹]

دوران باشگاهی

اورتون

تیم‌های پایه

رونی فوتبالش را در مدرسه فوتبال لیورپول آغاز کرد که در آنجا موفق شد در یک فصل ۷۲ گل بزند. رکوردی که تا مهٔ ۲۰۱۰ پابرجا بود.[۲۰] در ۹ سالگی رونی برای باشگاه Copplehouse boys بازی می‌کرد و در آخرین فصل حضورش در آن تیم، ۹۹ گل زد. بعد از آن او توسط باب پندلتون مربی تیم اورتون کشف شد.[۲۱] رونی در ۹ سالگی به اورتون پیوست.[۲۲] در فصل ۹۶–۱۹۹۵، او در ۲۹ بازی ۱۱۴ گل برای تیم زیر ۱۰ و ۱۱ ساله‌های اورتون زد.[۲۳] و در ۱۵ سالگی برای تیم زیر ۱۹ ساله‌های باشگاه بازی می‌کرد.[۲۴] در راه رسیدن تیم اورتون به فینال جام حذفی جوانان انگلستان، وی در ۸ بازی ۸ گل به ثمر رساند.[۲۵] در سال ۲۰۰۲ رونی در اردوی آماده‌سازی تیم بزرگسالان شرکت کرد و در یک بازی دوستانه موفق شد نخستین گلش را بزند.[۲۴]

راهیابی به تیم اول

«از زمانی که من به انگلستان آمده‌ام، رونی بزرگترین استعدادی بوده که من دیده‌ام. قطعاً از زمانی که اینجا مربی شده‌ام، بازیکن زیر ۲۰ ساله‌ای به این خوبی وجود نداشته.»

– صحبت‌های آرسن ونگر در مورد رونی بعد از گل دقایق پایانی‌اش مقابل آرسنال در اکتبر ۲۰۰۲.[۲۶]

رونی در آوریل ۲۰۰۲، در بازی مقابل ساوتهمپتون روی نیمکت نشست، اما بازی نکرد.[۲۷] در ۱۷ اوت ۲۰۰۲، او برای اولین بار برای تیم اصلی اورتون به میدان رفت و به دومین بازیکن جوان تاریخ اورتون تبدیل شد.[۲۸] او نخستین گلش را برای اورتون در بازی جام اتحادیه مقابل رکسهام زد.[۲۹] او با زدن دو گل در آن بازی، تبدیل به جوان‌ترین گلزن تاریخ تیم اورتون نیز گشت.[۳۰] در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۲، درست پنج روز قبل از تولد ۱۷ سالگی‌اش، رونی در دقایق تلف‌شده بازی، دروازه آرسنال را گشود و ضمن خاتمه دادن به رکورد ۳۰ بازی بدون شکست این تیم، به جوان‌ترین گلزن تاریخ لیگ برتر نیز مبدل گشت،[۳۱][۳۲] که این رکورد بعدها توسط بازیکنان دیگر شکسته شد.[۳۳] او پانزده روز بعد، دوباره مقابل لیدز یونایتد موفق به گلزنی شد.[۳۴]

در دسامبر ۲۰۰۲، رونی به عنوان شخصیت جوان ورزشی سال بی‌بی‌سی انتخاب شد.[۳۵]

منچستر یونایتد

بازیکن سابق اورتون رؤیای پیوستن به الدترافورد را زمانی پایان داد که فقط ساعتی به پایان زمان نقل و انتقالات در روز سه شنبه ۳۱ اوت ۲۰۰۴ فرصت باقی بود.

رونی در سال ۲۰۰۸

اولین بازی وین در اولین بازی فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲ مقابل تاتنهام در گودیسون پارک بود. او نه بازی بعد اولین گل خود را در لیگ برتر به ثمر رساند – گل فوق العادهٔ دقیقه آخر که پیروزی دراماتیک ۲–۱ برابر آرسنال را سبب شد.

به زودی استعداد وین رونی در سطح بین‌المللی آشکار شد و او در فوریه ۲۰۰۳ جوان‌ترین بازیکن تیم ملی فوتبال انگلستان شد، زمانیکه به عنوان بازیکن ذخیره در بازی مقابل استرالیا در آپتون پارک به میدان آمد. او همچنین جوان‌ترین بازیکنی شد که برای کشورش در بازی با مقدونیه در ۱۷ سالگی و در سپتامبر ۲۰۰۳ گل زد.

رونی در سال ۲۰۰۹

شهرت او وقتی به عنوان یک بازیکن جوان در جهان بیشتر شد که آن بازیهای خیره‌کننده را برای انگلستان در جام ملتهای اروپا ۲۰۰۴ در پرتغال به نمایش گذاشت.

رونی در سال ۲۰۱۵

او در چهار مسابقه مقابل سوییس و کرواسی ۴ گل به ثمر رساند، از جمله گل زیبایی از فاصله ۲۵ یاردی (۲۲ و نیم متری) در دروازه کرواسی؛ همین کافی بود تا سر الکس فرگوسن را برای امضای قرارداد با این گلزن فوق‌العاده متقاعد کند.

به دنبال این قرار داد نقل و انتقال با اورتون، یونایتدی‌ها بالاخره بازیکنی را بدست آوردند که رئیس قرمزهای منچستر از وجود او احساس خوشحالی کند. سر الکس فرگوسن بعد از به خدمت گرفتن رونی گفت:من خیلی خوشحالم. من فکر می‌کنم که ما بهترین بازیکن جوان این کشور در ۳۰ سال گذشته را در اختیار داریم. همه از این قرارداد احساس خوشحالی می‌کنند

رونی در سال ۲۰۱۶

از خود وین رونی در سایت اینترنتی منچستر یونایتد نقل شده که: «من از اینکه اینجا هستم خیلی خوشحالم. به عنوان کسی که به یونایتد علاقه داشته، اینجا تنها جاییست که من خواهم رفت». رونی در حال حاضر علاوه بر پست نوک حمله (ST)، می‌تواند در پست هافبک تهاجمی (CAM) و هافبک وسط (CM) نیز بازی کند.

آمار

باشگاهی

آخرین به‌روزرسانی: ۲۴ آوریل ۲۰۱۷

باشگاه فصل لیگ جام لیگ کاپ قاره‌ای غیره جمع
بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
اورتون ۰۳–۲۰۰۲ ۳۳ ۶ ۱ ۰ ۳ ۲ – – ۳۷ ۸
۰۴–۲۰۰۳ ۳۴ ۹ ۳ ۰ ۳ ۰ – – ۴۰ ۹
مجموع ۶۷ ۱۵ ۴ ۰ ۶ ۲ – – ۷۷ ۱۷
منچستر یونایتد ۰۵–۲۰۰۴ ۲۹ ۱۱ ۶ ۳ ۲ ۰ ۶ ۳ ۰ ۰ ۴۳ ۱۷
۰۶–۲۰۰۵ ۳۶ ۱۶ ۳ ۰ ۴ ۲ ۵ ۱ – ۴۸ ۱۹
۰۷–۲۰۰۶ ۳۵ ۱۴ ۷ ۵ ۱ ۰ ۱۲ ۴ – ۵۵ ۲۳
۰۸–۲۰۰۷ ۲۷ ۱۲ ۴ ۲ ۰ ۰ ۱۱ ۴ ۱ ۰ ۴۳ ۱۸
۰۹–۲۰۰۸ ۳۰ ۱۲ ۲ ۱ ۱ ۰ ۱۳ ۴ ۲ ۳ ۴۸ ۲۰
۱۰–۲۰۰۹ ۳۲ ۲۶ ۱ ۰ ۳ ۲ ۷ ۵ ۱ ۱ ۴۴ ۳۴
۱۱–۲۰۱۰ ۲۸ ۱۱ ۲ ۱ ۰ ۰ ۹ ۴ ۱ ۰ ۴۰ ۱۶
۱۲–۲۰۱۱ ۳۴ ۲۷ ۱ ۲ ۰ ۰ ۷ ۵ ۱ ۰ ۴۴ ۳۴
۱۳–۲۰۱۲ ۲۷ ۱۲ ۳ ۳ ۱ ۰ ۶ ۱ – ۳۷ ۱۶
۱۴–۲۰۱۳ ۲۹ ۱۷ ۰ ۰ ۲ ۰ ۹ ۲ ۰ ۰ ۴۰ ۱۹
۱۵–۲۰۱۴ ۳۳ ۱۲ ۴ ۲ ۰ ۰ – – ۳۷ ۱۴
۱۶–۲۰۱۵ ۲۸ ۸ ۵ ۲ ۲ ۱ ۶ ۴ – ۴۱ ۱۵
۱۷–۲۰۱۶ ۲۰ ۳ ۲ ۱ ۴ ۰ ۵ ۲ ۱ ۰ ۳۲ ۶
مجموع ۳۸۸ ۱۸۱ ۴۰ ۲۲ ۲۰ ۵ ۹۶ ۳۹ ۸ ۴ ۵۵۲ ۲۵۱[۳۶]
کل ۴۵۵ ۱۹۶ ۴۴ ۲۲ ۲۶ ۷ ۹۶ ۳۹ ۸ ۴ ۶۲۹ ۲۶۸[۳۶]

ملی

اطلاعات بیشتر: فهرست گل‌های بین‌المللی وین رونی

آخرین به‌روزرسانی: ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶

تیم ملی فوتبال انگلستان
سال بازی گل
۲۰۰۳ ۹ ۳
۲۰۰۴ ۱۱ ۶
۲۰۰۵ ۸ ۲
۲۰۰۶ ۸ ۱
۲۰۰۷ ۴ ۲
۲۰۰۸ ۸ ۵
۲۰۰۹ ۹ ۶
۲۰۱۰ ۱۱ ۱
۲۰۱۱ ۵ ۲
۲۰۱۲ ۵ ۴
۲۰۱۳ ۱۰ ۶
۲۰۱۴ ۱۳ ۸
۲۰۱۵ ۸ ۵
۲۰۱۶ ۱۰ ۲
مجموع ۱۱۹ ۵۳

پانویس

  1. ↑ "Premier League clubs submit squad lists" (PDF). PremierLeague.com. Premier League. 2 February 2012. p. ۲۳. Archived from the original (PDF) on 27 February 2012. Retrieved 2 February 2012.
  2. ↑ "Wayne Rooney". ManUtd.com. Manchester United. Retrieved 7 July 2011.
  3. ↑ Taylor, Daniel (24 June 2004). "Forget Gazza, here's Wazza". The Guardian. London. Retrieved 14 October 2011.
  4. ↑ Utd v Bayer Leverkusen"[پیوند مرده] BBC Sport. 17 September 2013. Retrieved 17 September 2013.
  5. ↑ "Rooney sparks England win". BBC News. 6 September 2003.
  6. ↑ Wilson, Paul (8 October 2011). "Fabio Capello accepts he must take rough and smooth with Wayne Rooney". The Guardian. London.
  7. ↑ "Wayne Rooney Videos – Five of the Best Wayne Rooney Videos". Worldsoccer.about.com. 18 July 2013. Retrieved 12 September 2013.
  8. ↑ Reckless Rooney overshadows England's 2012 qualification
  9. ↑ "Can Wayne Rooney Fire England To World Cup Glory". Football Corner. 19 February 2010. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 12 September 2013.
  10. ↑ "10 Reasons Wayne Rooney and Co. Can Help England Win Euro 2012". Bleacher Report. 4 October 2011. Retrieved 12 September 2013.
  11. ↑ "Exclusive – Parlour: 'Rooney let himself down with needless red card'". talkSPORT. Archived from the original on 9 June 2013. Retrieved 12 September 2013.
  12. ↑ "Wayne Rooney wins Premier League Goal of the 20 Seasons award". www.bbc.co.uk. Retrieved 5 May 2012.
  13. ↑ "Barcelona's Lionel Messi is highest paid footballer, Real Madrid's Jose Mourinho is best paid manager". www.goal.com. Retrieved 13 September 2011.
  14. ↑ "Wayne Rooney" (به انگلیسی). Harper Collins. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 21 August 2011.
  15. ↑ "Wayne Rooney Britain's Backstreet Boy" (به انگلیسی). Der Spiegel. ۲۳ مه ۲۰۰۶. Retrieved 21 August 2011.
  16. ↑ Davies, Hunter (۱۷ دسامبر ۲۰۰۶). "Some have celebrity thrust upon them" (به انگلیسی). The Times. Retrieved 21 August 2011.
  17. ↑ "Rooney's Brother Set To Play For Ireland" (به انگلیسی). Sky News. ۱۵ آوریل ۲۰۰۸. Retrieved 21 August 2011.
  18. ↑ "The £5m wedding: Wayne and Coleen splash the cash on five private jets, Westlife and a priest from Croxteth" (به انگلیسی). Mail Online. ۲ ژوئن ۲۰۰۸. Retrieved 21 August 2011.
  19. ↑ "Wayne Rooney Interview" (به انگلیسی). FourFourTwo. ۱۳ ژوئن ۲۰۰۸. Retrieved 21 August 2011.
  20. ↑ "Schoolboy breaks Rooney's record!". CBBC Newsround. British Broadcasting Corporation. 28 May 2010. Retrieved 28 May 2010.
  21. ↑ Hamilton, Fiona (11 December 2005). "Profile: Wayne Rooney: The Bash Street kid is ready to take on the world". The Sunday Times. London. Retrieved 11 December 2005.
  22. ↑ Power, Alan (23 June 2004). "Is Rooney the new Pele?". The Guardian. London. Retrieved 23 June 2004.
  23. ↑ MacCarthey, James. Manchester United – Born Winners. ISBN 978-1-906783-27-3.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Rooney is 18". EvertonFC.com. Everton FC. 23 October 2003. Retrieved 23 October 2003.
  25. ↑ "Wayne Rooney Everton FC Player Profile". EvertonFC.com. Everton FC. 7 April 2011. Archived from the original on 8 September 2011. Retrieved 7 April 2011.
  26. ↑ "Rooney wins Wenger praise". BBC Sport. 20 October 2002. Retrieved 20 October 2002.
  27. ↑ "Everton ease past Saints". BBC Sport. 20 April 2002. Retrieved 20 April 2002.
  28. ↑ "Tottenham 17/08/2002 15:00". EvertonFC.com. Everton FC. 17 August 2002. Retrieved 17 August 2002.
  29. ↑ Fifield, Dominic (2 October 2002). "Rooney doubles up to make sure". The Guardian. London. Retrieved 2 October 2002.
  30. ↑ "Wrexham 0–3 Everton". BBC Sport. 2 October 2002. Retrieved 2 October 2002.
  31. ↑ "Arsenal 19/10/2002 15:00". EvertonFC.com. Everton FC. 19 October 2002. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 19 October 2002.
  32. ↑ "Rooney ends Arsenal's run". BBC Sport. 19 October 2002. Retrieved 19 October 2002.
  33. ↑ "Rooney joins Ton Up club". Sky Sports. BSkyB. 2 February 2010. Archived from the original on 26 November 2012. Retrieved 2 February 2010.
  34. ↑ "Rooney sinks Leeds". BBC Sport. 3 November 2002. Retrieved 3 November 2002.
  35. ↑ "Rooney voted top youngster". BBC Sport. 8 December 2002. Retrieved 8 December 2002.
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ "Stats – Wayne Rooney". www.officialwaynerooney.com. Retrieved 29 September 2014.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ وین رونی موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=وین_رونی&oldid=37753987»