پرش به محتوا

نادره (شاعر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

نادره
زادهٔ۱۷۹۲
درگذشت۱۸۴۲
آرامگاهآرامگاه مادر خان، خوقند
دورهسدهٔ نوزده میلادی

نادره (به ازبکی: Nodira) (۱۷۹۲—۱۸۴۲) با نام اصلی ماهلَر-آییم از شاعران پارسی‌گوی و ازبکی‌گوی آسیای میانه بود. وی در سروده‌های فارسی خود بیشتر مکنونه و در سروده‌های ازبکی‌اش معمولاً نادره و کامله تخلص می‌کرد.

وی در خانواده رحمان‌قلی بیگ، حاکم اندیجان به‌دنیا آمد و بعدها همسر عمرخان امیری، شاعر و حاکم خوقند شد.[۱] نادره از زمان کودکی با آثار سرایندگان دیرین پارسی و ترکی از جمله حافظ، فضولی، نوایی و بیدل آشنا شد و به آموختن آن‌ها پرداخت.

نادره به دستور نصرالله امیر بخارا اعدام شد و برای یادبود او آرامگاهی به نام آرامگاه مادر خان در خوقند برپا شد.[۲]

منابع

  • Kadyrova, Makhbuba. 1967. Nadira: Ocherk žizni i tvorčestva. Taškent: Fan.
  1. odyssey-voyage.com، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
  2. Along the way of the ancient caravans، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.