حقیقت و روش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح مطالب برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| wikisource = |
| wikisource = |
||
}} |
}} |
||
'''حقیقت و روش''' به {{lang-de|Wahrheit und Methode}} کتابی است که در سال ۱۹۶۰ توسط فیلسوف [[هانس-گئورگ گادامر]] منتشر شد و دربارهٔ مفهوم [[هرمنوتیک|هرمنوتیک فلسفی]] |
'''حقیقت و روش''' به {{lang-de|Wahrheit und Methode}} کتابی است که در سال ۱۹۶۰ توسط فیلسوف [[هانس-گئورگ گادامر]] منتشر شد و دربارهٔ مفهوم [[هرمنوتیک|هرمنوتیک فلسفی]] (متاثر [[هستی و زمان]] [[مارتین هایدگر]] در سال ۱۹۲۷) است. این کتاب اثر اصلی گادامر به حساب می‌آید.<ref name="guardian_obit">{{cite news | url=https://www.theguardian.com/news/2002/mar/18/guardianobituaries.obituaries | title=Hans-Georg Gadamer | accessdate=March 25, 2011 | author=Roberts, Julian | date=March 18, 2002 | publisher=The Guardian}}</ref> |
||
در واقع این کتاب واکنشی بود به |
در واقع این کتاب واکنشی بود به روش‌های [[پوزیتویستی]] مدرنیته که از سوی دانشمندان [[علوم طبیعی]] (Naturwissenschaften) به مثابهٔ یگانه روش درست و موثق برای شناخت جهان پیرامون مطرح می‌شد. |
||
علوم انسانی (Geisteswissenschaften)، در این میان |
[[علوم انسانی]] (Geisteswissenschaften)، در این میان بواسطهٔ ضدیت با مکاتب مدرسی و شیوه‌های کلیسایی و نیز ذهنیت مخدوش از قرون وسطا، بکلی از گردونهٔ شناخت و حتی اعتبار خارج شد؛ انتظار دانشمندان این روزگاران، این بود که هر شناختی باید در هر زمان و مکانی در این کرهٔ خاکی، یکسان، پیش‌بینی‌پذیر و قابل تعمیم باشد؛ همانند آب که در همه جا در دمای صد درجه می‌جوشد! در این گیرودار، گادامر توانست با نوشتن کتاب حقیقت و روش، چارچوب کلی و بنیادی علوم انسانی را پی‌ریزی کند و به زمانهٔ خود بفهماند که مقایسهٔ انسان با آب، اشتباه و چه بسا نابخردانه است؛ چرا که انسانها از یک «خودآگاهی معنی‌دار تاریخی» (wirkungsgeschichtliches Bewußtsein) برخوردارند که شبکه‌ای پیچیده از تاریخ و فرهنگ و عقاید و باورها را به گرد آنان تنیده‌است. حقیقت و روش سبب گردید که فلسفه و جامعه‌شناسی جرات بکار بردن یک روش علمی برای تحقیقات خود بیابند. این کتاب، موج بزرگی از اندیشمندان را با خود همراه ساخت و «هرمنوتیک» را به عنوان یک روش پذیرفته در علوم انسانی بازشناساند.<ref>''حقیقت و روش''؛ ''تنگناهای روش''، هانس گئورگ گادامر، مصیب قره‌بیگی، فرهنگ امروز</ref> |
||
| ⚫ | گادامر به شدت به ایده‌های فلاسفهٔ هرمنوتیک [[رومانتیک]] مانند [[فریدریش شلایرماخر]] و [[ویلهلم دیلتای]] توجه کرده و بیان می‌کند که معنی از طریق ارتباطات درون ذهنی ایجاد می‌شود. در اینجا دیگر مخاطب و الزامات بعد فهم ملاک نیست و اصل بر خود فهم و ایده اولیه نشات گرفته از ذهن مؤلف است که قوام پذیر است و خواه ناخواه بر روان گیرندگان جای می‌گیرد. |
||
محمدرضا بهشتی سالهاست مشغول ترجمه این اثر به فارسی است |
|||
| ⚫ | گادامر به شدت به ایده‌های فلاسفهٔ هرمنوتیک [[رومانتیک]] مانند [[فریدریش شلایرماخر]] و [[ویلهلم دیلتای]] توجه کرده و بیان می‌کند که معنی از طریق ارتباطات درون ذهنی ایجاد می‌شود. در اینجا دیگر مخاطب و الزامات بعد فهم ملاک نیست و اصل بر خود فهم و ایده اولیه نشات گرفته از ذهن |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
|||
{{پانویس}}[2.] ''حقیقت و روش''؛ ''تنگناهای روش''، هانس گئورگ گادامر، مصیب قره‌بیگی، فرهنگ امروز |
|||
* [[:en:Truth and Method|Truth and Method]] در ویکی‌پدیای انگلیسی |
* [[:en:Truth and Method|Truth and Method]] در ویکی‌پدیای انگلیسی |
||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۳
| نویسنده(ها) | هانس-گئورگ گادامر |
|---|---|
| عنوان اصلی | Wahrheit und Methode |
| کشور | آلمان |
| زبان | آلمانی |
| موضوع(ها) | هرمنوتیک |
| انتشار | ۱۹۶۰ |
| گونه رسانه | چاپ (گالینگور و شومیز) |
حقیقت و روش به آلمانی: Wahrheit und Methode کتابی است که در سال ۱۹۶۰ توسط فیلسوف هانس-گئورگ گادامر منتشر شد و دربارهٔ مفهوم هرمنوتیک فلسفی (متاثر هستی و زمان مارتین هایدگر در سال ۱۹۲۷) است. این کتاب اثر اصلی گادامر به حساب می‌آید.[۱]
در واقع این کتاب واکنشی بود به روش‌های پوزیتویستی مدرنیته که از سوی دانشمندان علوم طبیعی (Naturwissenschaften) به مثابهٔ یگانه روش درست و موثق برای شناخت جهان پیرامون مطرح می‌شد.
علوم انسانی (Geisteswissenschaften)، در این میان بواسطهٔ ضدیت با مکاتب مدرسی و شیوه‌های کلیسایی و نیز ذهنیت مخدوش از قرون وسطا، بکلی از گردونهٔ شناخت و حتی اعتبار خارج شد؛ انتظار دانشمندان این روزگاران، این بود که هر شناختی باید در هر زمان و مکانی در این کرهٔ خاکی، یکسان، پیش‌بینی‌پذیر و قابل تعمیم باشد؛ همانند آب که در همه جا در دمای صد درجه می‌جوشد! در این گیرودار، گادامر توانست با نوشتن کتاب حقیقت و روش، چارچوب کلی و بنیادی علوم انسانی را پی‌ریزی کند و به زمانهٔ خود بفهماند که مقایسهٔ انسان با آب، اشتباه و چه بسا نابخردانه است؛ چرا که انسانها از یک «خودآگاهی معنی‌دار تاریخی» (wirkungsgeschichtliches Bewußtsein) برخوردارند که شبکه‌ای پیچیده از تاریخ و فرهنگ و عقاید و باورها را به گرد آنان تنیده‌است. حقیقت و روش سبب گردید که فلسفه و جامعه‌شناسی جرات بکار بردن یک روش علمی برای تحقیقات خود بیابند. این کتاب، موج بزرگی از اندیشمندان را با خود همراه ساخت و «هرمنوتیک» را به عنوان یک روش پذیرفته در علوم انسانی بازشناساند.[۲] گادامر به شدت به ایده‌های فلاسفهٔ هرمنوتیک رومانتیک مانند فریدریش شلایرماخر و ویلهلم دیلتای توجه کرده و بیان می‌کند که معنی از طریق ارتباطات درون ذهنی ایجاد می‌شود. در اینجا دیگر مخاطب و الزامات بعد فهم ملاک نیست و اصل بر خود فهم و ایده اولیه نشات گرفته از ذهن مؤلف است که قوام پذیر است و خواه ناخواه بر روان گیرندگان جای می‌گیرد. محمدرضا بهشتی سالهاست مشغول ترجمه این اثر به فارسی است
منابع
[ویرایش]- ↑ Roberts, Julian (March 18, 2002). "Hans-Georg Gadamer". The Guardian. Retrieved March 25, 2011.
- ↑ حقیقت و روش؛ تنگناهای روش، هانس گئورگ گادامر، مصیب قره‌بیگی، فرهنگ امروز
- Truth and Method در ویکی‌پدیای انگلیسی