Paul Ginsborg
Paul Ginsborg | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Londres, 1945eko uztailaren 18a |
Herrialdea | Erresuma Batua |
Bizilekua | Florentzia |
Heriotza | Florentzia, 2022ko maiatzaren 11 (76 urte) |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Ayşe Saraçgil (en) |
Hezkuntza | |
Heziketa | Queens' College (Cambridge) |
Hizkuntzak | ingelesa italiera |
Jarduerak | |
Jarduerak | historialaria eta unibertsitateko irakaslea |
Lantokia(k) | Florentzia |
Enplegatzailea(k) | Florentziako Unibertsitatea University of Siena (en) Turingo Unibertsitatea |
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Italian Society for the Study of Modern and Contemporary History (en) |
Paul Anthony Ginsborg (Londres, Erresuma Batua, 1945eko uztailaren 18a – Florentzia, Italia, 2022ko maiatzaren 11) [1] [2] ingeles historialari eta teorialari politikoa izan zen, italiar nazionalizatua; Europako Historiako katedraduna izan zen Florentziako Unibertsitatean. [3] [4]
Italiako historia garaikidean espezialista izan zen eta, zehazki, Veneziako 1848ko iraultzan eta Italiako gerraostetik, Bigarren Mundu Gerraren ostean, gaur egunera arte doan garaian.
Datu biografikoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Londresen jaio zen 1945ean. Cambridgeko Unibertsitateko Churchill College-ko Fellow izan zen, non Gizarte eta Politika Zientzien Fakultatean irakatsi zuen. Italian Sienako Unibertsitatean eta Turingo Unibertsitatean irakasle izan zen Florentziako Unibertsitatean Europako Historia katedra lortu zuen arte. Geroztik, 1992an, Florentziako Unibertsitateko Letren Fakultatean Europako Historia Garaikideko katedraduna izan zen. [4]
Silvio Berlusconi: television, power and patrimony (Silvio Berlusconi: telebista, boterea eta ondarea)
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2003ko Silvio Berlusconi: television, power and patrimony liburuan erakusten du nola Berlusconi demokraziaren aurkako populismoaren eta komunikabideen boterearen konbinazioak mehatxu handi bihurtzen den demokraziarentzat. Liburua Silvio Berlusconi Italiako Ministroen Kontseiluko presidentearen eta enpresaburuaren biografia da, publikoa zein pribatua. Bere lehen jardueretan hasten da enpresaburu eta playboy gisa, Italiako Errepublikako presidentetzara igotzean bere Mediaset enpresa-inperioa sortu arte. [5]
Italiako presidentearen merkataritza harremanak, interes ekonomikoak eta prozesu judizialak aztertzen ditu, baina Berlusconi bezalako figura baten garaipena sustatu eta ahalbidetu duen italiar gizartearen karakterizazioa agerian utzi gabe.
Italiako politikan parte hartze bizia izan zuen beti Silvio Berlusconiren aurka . Berlusconi lehen ministroaren biografia kritikoa argitaratzea lortu zuen salduen zerrendetako lehen postuetara igotzea. [4]
Girotondi mugimenduaren sorreran Pancho Pardirekin kolaboratu izanagatik ezagutzen du publiko orokorrak.
Ezin dugu horrela jarraitu
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Liburuan, errealitate politikoaren analisia aurkezten da: demokrazia parlamentarioa krisian dago; Errealitate horren seinale nabariak dira ustelkeria, alderdi politikoen egitura geldiak eta botere nahi esklusiboa, herritarren urruntzea, alderdien gastua hauteskunde kanpainetan, komunikabideen ekintza erabakigarria -funtsean telebista-. Egoera hori ikusita, Ginsborgek planteatzen du zer egin dezakeen herritarrak bozkatu ondoren eta benetan zerbait egin dezakeen. Paul Ginsborg-ek uste du herritarrak ezin duela bozetara mugatu eta bere bizitzaren benetako kontrola berreskuratu eta demokrazia birkonkistatu behar duela. [4] [6]
Paul Ginsborgen lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Florentziako Unibertsitateko Paul Ginsborgen argitalpenak[Betiko hautsitako esteka] kontsulta daitezke.
- Liburuak italieraz
- 1978 - Daniele Manin e la rivoluzione veneziana del 1848 - 49, (Feltrinelli)
- 1989 - Storia d'Italia dal dopoguerra a oggi . Società e politica 1943-1988 (Einaudi)
- 1994 - Dialogue su Berlinguer, Massimo D'Alema, Giunti Editorerekin
- 1994 - Le virtù della Repubblica ( Vittorio Foa-rekin)
- 1998 - L'Italia del tempo presente. Famiglia, società civile, Stato 1980-1996 (Einaudi 1998)
- 2003 - Berlusconi. Ambizioni patrimoniali in una democrazia mediatica (Einaudi)
- 2006 - Il tempo di cambiare. Politica e potere della vita quotidiana (Einaudi 2004)
- 2006 - La democrazia che non c'è (Einaudi) 2006
- Liburuak ingelesez
- 1979 - Daniele Manin and the Venetian revolution of 1848-49, Wersten Printed Services, Bristol
- 1998 - A History of Contemporary Italy: Society and Politics, 1943-1988, Penguin, Londres
- 2003 - A History of Contemporary Italy: Society and Politics, 1943-1988 , Palgrave Macmillan, 2003 - ISBN 978-1-4039-6153-2
- 2003 - Italy and its discontents: family, civil society, state, 1980-2001, Londres: Palgrave Macmillan ISBN 1-4039-6152-2 (Review Institute of Historical Research | Review New York Times)
- 2005 - Silvio Berlusconi: television, power and patrimony, Londres: Verso, 2005 ISBN 1-84467-541-6
- 2006 - Silvio Berlusconi . Telebista, boterea eta ondarea, Editorial Foca, ISBN 978-84-95440-83-9, 200 orr.
- 2010 - Ezin dugu horrela jarraitu. Herritarren partaidetza eta demokrazia parlamentarioa, Katamotzaren liburuak editoriala, Mugarik gabeko bilduma, ISBN 978-84-936536-8-2, 280 or. [4]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Il personaggio. Paul Ginsborg, lo storico militante» la Repubblica 2022-05-11.
- ↑ Redacción. (11 de mayo de 2022). E' morto lo storico Paul Ginsborg, ha raccontato la storia d'Italia. .
- ↑ Enseñanzas, Paul Ginsborg en la Universidad de Florencia -unifi.it-[Betiko hautsitako esteka]
- ↑ a b c d e Ficha del libro Así no podemos seguir, en Editorial los libros del lince
- ↑ Silvio Berlusconi: televisión, poder y patrimonio, editorial Foca, en libreríaproteo
- ↑ Tribuna, Paul Ginsborg: Populismo, participación, democracia, El País, 22/5/2010
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Paul Ginsborg-en prentsa artikuluak
- Paul (Ingelesez) bideoak