Edukira joan

Indol

Wikipedia, Entziklopedia askea
Indol
Formula kimikoaC8H7N
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
KonposizioaNitrogeno, karbono eta hidrogeno
Motaindole alkaloid (en) Itzuli eta indole (en) Itzuli
Tautomeroa3H-indole (en) Itzuli
Ezaugarriak
Dentsitatea
1,22 g/cm³ (25 °C, solido)
Disolbagarritasuna1,87 g/kg (ur, 20 °C)
Fusio-puntua52,3 °C
52 °C
Irakite-puntua254 °C (101,325 kPa)
Lurrun-presioa100 kPa (254 °C)
Ura-oktanol banatze kofizientea2,14
Masa molekularra117,058 Da
Erabilera
Rolaprimary metabolite (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeySIKJAQJRHWYJAI-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia120-72-9
ChemSpider776
PubChem798
Reaxys107693
Gmelin16881
ChEBI3477
ChEMBLCHEMBL15844
RTECS zenbakiaNL2450000
ZVG31030
DSSTox zenbakiaNL2450000
EC zenbakia204-420-7
ECHA100.004.019
CosIng40299
RxNorm1311224
Human Metabolome DatabaseHMDB0000738
KNApSAcKC00001418
UNII8724FJW4M5
KEGGC00463
PDB LigandIND

Indola harrikatzaren bikean, landare batzuetan (jasmina, laranja-lorea, eta abar), eta animalien hesteetan izaten den konposatu organiko solido zuria da (formula kimikoa: C8H7N). Adolf von Baeyerrek aurkitu zuen, 1866an. Hesteetako hondakin gotorretan sortzen da, bakterioen eraginez. Berez usain txarra izan arren, urtuta oso usain ona du, eta lurrungintzan erabiltzen da.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kimika Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.