Akroleina
Akroleina | |
---|---|
Formula kimikoa | C3H4O |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | oxigeno eta karbono |
Mota | biogenic acyclic aldehyde (en) eta alkenal (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 0,84 g/cm³ (20 ℃) 1,9 g/cm³ |
Disolbagarritasuna | 40 g/100 g (ur, 20 ℃) |
Momentu dipolarra | 3,12 D |
Fusio-puntua | −88 ℃ −87 ℃ −87,7 ℃ |
Irakite-puntua | 53 ℃ (760 Torr) 52,69 ℃ (101,325 kPa) |
Fusio-entalpia | 3,12 D |
Lurrun-presioa | 210 mmHg (20 ℃) |
Masa molekularra | 56,026215 Da |
Erabilera | |
Elkarrekintza | Transient receptor potential cation channel subfamily A member 1 (en) |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 2,8 % (V/V) |
Lehergarritasunaren goiko muga | 31 % (V/V) |
Gutxieneko dosi hilgarria | ikusi
|
Batezbesteko dosi hilgarria | ikusi
|
Autoignizio tenperatura | 234 ℃ |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 0,25 mg/m³ (10 h, Ameriketako Estatu Batuak, Austria) 0,1 ppm (, Egipto, Australia, Belgika, Finlandia, Frantzia, Japonia, Hego Korea, Mexiko, Zeelanda Berria, Norvegia, Filipinak, Suedia, Suitza, Turkia, Erresuma Batua) 0,05 ppm (, Danimarka, Herbehereak) 0,23 mg/m³ (, Hungaria) 0,2 mg/m³ (, Polonia) |
Denbora laburreko esposizio muga | 0,8 mg/m³ (baliorik ez) 0,3 ppm (Australia, Belgika, Hego Korea, Mexiko, Suedia, Erresuma Batua) 0,23 mg/m³ (Hungaria) 0,5 mg/m³ (Polonia) 0,2 mg/m³ (Errusia) |
Flash-puntua | −26 ℃ |
IDLH | 4,58 mg/m³ |
Eragin dezake | acrolein exposure (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | HGINCPLSRVDWNT-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 107-02-8 |
ChemSpider | 7559 |
PubChem | 7847 |
Reaxys | 741856 |
Gmelin | 15368 |
ChEMBL | CHEMBL721 |
NBE zenbakia | 1092 |
RTECS zenbakia | AS1050000 |
ZVG | 13480 |
DSSTox zenbakia | AS1050000 |
EC zenbakia | 203-453-4 |
ECHA | 100.003.141 |
CosIng | 97367 |
MeSH | D000171 |
Human Metabolome Database | HMDB0041822 |
KNApSAcK | C00052796 |
UNII | 7864XYD3JJ |
KEGG | C01471 |
Akroleina konposatu organikoa da CH2=CHCHO formula duena. Aldehido asegabeen artean sinpleena da. Likido kolorge eta usain garratzekoa da[1].
Prestakuntza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Akroleina industrian prestatzen da propenoa oxidatuz metal oxidoen bidez katalisi heterrogeneoz[2].
CH3CH=CH2 + O2 → CH2=CHCHO + H2O
Glizerinatik abiatuz ere presta daiteke akroleina. Berau, 280 C-tara berotuta deskonposatu egiten da akroleina emanez.
(CH2OH)2CHOH → CH2=CHCHO + 2 H2O
Akroleina ere sintetiza daiteke formaldehidoaren eta azetaldehidoaren kondentsazioz.
HCHO + CH3CHO → CH2=CHCHO + H2O
Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Akroleina narritatzailea denez arma kimiko gisa bailatu izan da. Frantziako armadak akroleina usatu zuen Lehen Mundu Gerran esku-granadak eta artileriako obusak betetzeko[3].
Egun biozida gisa baliatzen da uretako belar gaiztoak eta algak tratatzeko[2].
Akroleinak bi funtzio-talde dituenez, aukera hori baliatzen da hainbat sintesi kimikoetan, adibidez, metionina aminoazidoa sintetizatzeko.
Osasun-arriskuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Akroleina toxikoa da eta larruazalaren, begien eta arnasbideen narritatzaile bortitza.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Ingelesez) PubChem. «Acrolein» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2023-03-05).
- ↑ a b (Ingelesez) Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. (1. argitaraldia) Wiley 2000-06-15 doi: . ISBN 978-3-527-30385-4. (Noiz kontsultatua: 2023-03-05).
- ↑ Prentiss, Augustin Mitchell & Fisher, George J. B.. (1937). Chemicals in War: A Treatise on Chemical Warfare. McGraw-Hill Book Company, Incorporated, 139 or..