aleazio
| aleazio | |
| pronunciación (AFI) | [a.le̞.a.s̻i.o̞] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | aleazio | aleazioa | aleazioak |
| Ergativo | aleaziok | aleazioak | aleazioek |
| Dativo | aleaziori | aleazioari | aleazioei |
| Genitivo | aleazioren | aleazioaren | aleazioen |
| Comitativo | aleaziorekin | aleazioarekin | aleazioekin |
| Benefactivo | aleaziorentzat | aleazioarentzat | aleazioentzat |
| Causativo | aleaziorengatik | aleazioarengatik | aleazioengatik |
| Instrumental | aleazioz | aleazioaz | aleazioez |
| Inesivo | aleaziotan | aleazioan | aleazioetan |
| Separativo | aleaziotako | aleazioko | aleazioetako |
| Adlativo | aleaziotara | aleaziora | aleazioetara |
| Adl. extremo | aleaziotaraino | aleazioraino | aleazioetaraino |
| Ac. adlativo | aleaziotarantz | aleaziorantz | aleazioetarantz |
| Adverbial | aleaziotarako | aleaziorako | aleazioetarako |
| Ablativo | aleaziotatik | aleaziotik | aleazioetatik |
| Partitivo | aleaziorik | - |
-
|
| Prolativo | aleaziotzat | - |
-
|
Etimología
[editar]Del latín alligatio ("unión").
Sustantivo inanimado
[editar]- 1 Metalurgia
- Aleación.
