Saltu al enhavo

Kreitaro

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La Kreitaro estas tio kio ne ekzistis kaj ekzistis danke al dia interveno, eksternatura kaj supernatura.
La aludo al la nin ĉirkaŭa mondo per la termino Kreitaro implicas la intiman konvinkon ke la fizika materio estis objekto de kreo.

William Blake, The Ancient of Days, 1794

Kreitaro kaj katolikismo

[redakti | redakti fonton]

Flurfoje nunepoke katolikaj teologoj kaj regantoj de la Katolika Eklezio provis konsciigi, kaj instigis la katolikajn komunumiojn agadi defende kaj protekte de la kreitaro laŭ la deduktaĵoj de Gn 2, 15: .Kaj Dio la Eternulo prenis la homon kaj enloĝigis lin en la ĝardeno Edena, por ke li prilaboradu ĝin kaj gardu ĝin. [1] En la encikliko “Laudato si’ (24 majo 2015) de papo Francisko estas asertate ke “La Biblio «Ni ne estas Dio. La tero non antaŭas kaj estis donita al ni», aldonante ke la invito «subigi la teron» ententa en la libro de la Genezo ne signifas damaĝan ekspluaton (artikoloj 101 kaj 105.)

Kreitaro kaj aliaj religioj

[redakti | redakti fonton]

La ideo pri kreo estas vaste kaj forte radikita en ĉiu epoko kaj ĉiu loko de la tero. Oni vidu, pri profundigoj, ĉe la diversaj apartaj kulturoj.

Aliaj hipotezoj

[redakti | redakti fonton]

La koncepto pri la kreo, nome pri eksternatura kaj supernatura kaŭzo ĉe la origino de ĉiu aĵo, kontraŭas al la koncepto de la memkaŭziĝo de la eventoj, kiu kuzxas en agnostika kaj ateista pensofluo. La teologio kaj filozofio deĉiam kaj intense okupiĝix pri tiu temo: kristanoj emis apogi la kredan vidpunkton ankaŭ sur raciaj pruvoj pri la kreo, ekzemplo implicite tio troviĝas en la kvin vojoj de Tomaso de Akvino.

Kiuj ne pensas laŭ la hipotezo de la kreo utiligas aliajn terminojn por difini kion nin ĉirkaŭas, ekzemple Naturon kaj Universon.

  1. [1]l Mesaĝo de papo Benedikto la 15-a por la celebro de la 43-a Monda Tago de la paco.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]