Giovanni Sadoleto
Giovanni Sadoleto (1440-1511) | ||
---|---|---|
Verko pri juro, reeldonita de Hugues de La Porte (1500-1572) kaj Antonium Vincentium (aktiva inter 1534-1580).
| ||
Persona informo | ||
Naskiĝo | 1440 en Modeno, Italio | |
Morto | la 22-an de novembro 1511 en Modeno, Italio | |
Tombo | Modeno vd | |
Alma mater | Universitato de Ferrara Universitato de Pizo | |
Familio | ||
Infanoj | Jacopo Sadoleto vd | |
Profesio | ||
Okupo | juristo vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Giovanni di Silvia Di Paolo SADOLETO (1440-1511) (naskiĝis en Modeno, Italio, 1441 - mortis en Modeno, Italio, la 22-an de novembro 1511) estis itala juristo, humanisto kaj profesoro pri juro en la Universitato de Ferrara. Li instruis juron el la Universitatoj de Ferrara (kie li estis profesoro de Ludoviko Ariosto (1474-1533)) kaj Pizo.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Li edziĝis kun la nobela Francesca Machiavelli, kun kiu li havis multajn idojn, inkluzive de la kardinalo Jacopo Sadoleto (1477-1547), Ercole Sadoleto, profesoro pri Civila Juro en la Universitato de Ferrara, Niccolò Sadoleto, itala juristo, Alfonso Sadoleto, urbestro de Bolonjo, Giulio Sadoleto (1494-1521). Giovanni estis onklo de la katolika episkopo kaj humanisto Paolo Sadoleto (1508-1572).
La vivo kaj famo de Sadoleto estis plejparte ligita al la grandurbo de Ferrara, kie li diplomiĝis pri civila juro la 27-an de aŭgusto 1468 kune kun Bartolomeo Ercolani (itala juristo kiu mortis pro venenigado) kaj Laomedonte del Sacrato kiel reklamantoj. Dum daŭre studento (1466-67), li estis komisiita per legado de civila juro tiam kiam Bartolomeo Socini kaj Felino Sandei instruis en la Studio. Por tiu ĉi unua tasko li ricevis la modestan salajron de 60 liroj.
Li meritis la estimon de siaj instruistoj kaj la protekton de la markizo Borso d'Este (1413-1471), kiu poste iĝis duko de Ferrara, kiu favoris, dum pluraj okazoj, lian trejnadon kiel juristo. Per dekreto datita je novembro 1460, li ordonis, ke 11 florinoj estu pagita al certa Gasparo Fusari por la kopio de la Kodo aĉetita por Sadoleto; kaj kiam li estis diplomiĝinta, la duko, kun mandato de la 23-a de junio 1468, aranĝis favore al li la donacon de 100 liroj. Por siaj lecionoj pri civila juro li ricevis ĉiam pli grandajn salajrojn tra la jaroj, ĝis 500 liroj en 1474, kiam nur Ludovico Bolognini (1447-1508) superis lin kun salajro je 550 liroj.[1]
Bernardino Zambotti registris Sadoleton inter la gloraj personecoj kiuj la 9-an de februaro 1476 havis la honoron akompani la dukinon Leonor de Aragono (1450-1493), Reĝino de Portugalio, filino de reĝo Ferdinando de Napolo (1380-1416) kaj edzino de la duko Herkulo la 1-a d'Este (1431-1505), dum ŝia vojaĝo al Venecio por la karnavalfestoj. La 4-an de novembro 1477 li partoprenis la inaŭguran ceremonion de la jurkursoj argumentante laŭleĝan disputon kun sia ĝentila kolego Alberto Vincenzi antaŭ la katedralpordo. La sama Zambotti rememorigas ke la 28-an de marto 1481 Sadoleto gastigis la novan rektoron de juristoj, Pietro Giovanni da Forlì, en sia hejmo por festi lian nomumon kune kun aliaj kuracistoj kaj studentoj.
Sadoleto verkis multajn verkojn, sed malmultaj estis publikigitaj. Sadoleto apartenis al la Ferrarese Studio ĝis 1510, t.e. baldaŭ antaŭ sia morto la 22-an de novembro 1511. Liaj restaĵoj estis alportitaj reen al Modeno, kiel sugestas la surskribo sur la funebra monumento starigita en la katedralo fare de lia filo Jacopo Sadoleto.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- De rebus dubiis, 1495
- De rebus creditis si certum petatur et conditione, reeldono 1657
- Repetitionum seu commentariorum in varia iurisconsultorum responsa, reeldono 1553
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Jacobus Butrigarius (1274-1347)
- Niccolò Ariosto (1433-1500), patro de Ludoviko Ariosto.
- Ludovico Bolognini (1447-1508)
- Giovanni Sadoleto (1440-1511), itala juristo, latinisto kaj humanisto
- Ludovico Ariosto (1474-1533)
- Ludovico Bonaccioli (1475-1536)
- Jacopo Sadoleto (1477-1577)
- Johann Schwebel (1490-1540)
- Franciscus Irenicus (1495-1564)
- Johannes Sichardus (1499-1552)
- Jacobus Ceporinus (1500-1525)
- Michael Sidonius (1506-1561)
- Paolo Sadoleto (1508-1572)
- Vincenzo Ercolani (1517-1586)
- Martin Crusius (1526-1607)
- Johann Jakob Grynaeus (1540-1617)
- Johann Heinrich Schweizer (1553-1612)
- Caspar Schoppius (1576-1649)
- Juan Luis De Cerda (1560-1643)
- Christoph Ludwig Raschen (1584-1645)
- Étienne de Courcelles (1586-1659)
- Richard Zouch (1590-1661)
- Gustavo la 2-a Adolfo (1594-1632)
- Theodor Zwinger la Juna (1597-1654)
- Sebastian Peregrin Zwyer (1597-1661)
- Johann Buxtorf la Juna (1599-1664)
- Christian Schotanus [https://www.biblicalcyclopedia.com/S/schotanus-christian.html (1603-1671)
- Johannes Coccejus (1603-1699)
- Bernhard von Sachsen-Weimar (1604-1639)
- Valentin Heider (1605-1664)
- Bartholomäus Candidus (1606-1667)
- Johann Caspar Schweizer (1619-1688)
- Johann Sebald Fabricius (1622-1682)
- Lukas Gernler (1625-1675)
- Hermann Becker (1632-1681)
- Johann Heinrich Heidegger (1633-1698)
- Johannes Zwinger (1634-1696)
- Caspar Löscher (1636-1718)
- Kaspar Grasse (1639-1721)
- Johann Fabricius (1644-1729), germana teologo
- Johann Heinrich Schweizer (1646-1705)
- Johann Rudolph Wettstein (1647-1711)](1647-1711)
- Johann Heinrich Wettstein (1649–1726)
- Jean Leclerc (1657-1736)
- Georg Elieser Edzard (1661-1737)
- Johann Rudolf Zwinger (1660–1708)
- Laurent José Leclerc (1677-1736)
- Johann Kaspar Löscher (1677-1751)
- Johann Gottlieb Fabricius (1681-1741)
- Peter Zorn (1682-1746)
- Johann Bernhard Wiedeburg (1687-1766)
- Gasparo Cerati (1690-1769)
- James Theodore Leclerc (1692-1758)
- Johann Jakob Wettenstein (1693-1733)
- John James Wettstein (1693-1754)
- Hermann Samuel Reimarus (1694-1768)
- Johann Kaspar Wettstein (1695-1760)
- Johann Andreas Fabricius (1696-1769)
- Johann Ludwig Engel (1699-1758)
- Johann Jacob Moser (1701-1785)
- Peter Christian Kämpfer (1702-1755)
- Johann Andreas Segner (1704-1777)
- Johann Georg Wettstein (1717 -1780)
- Michael Nestius (1721-1794)
- Johann CasparSchweizer (1754-1811)
- Karl Anton Wettstein (1743-1797), svisa helenisto
- Johann Ludwig Burckhardt (1784-1817)