Fosfino
Fosfino | |||||
Plata kemia strukturo de la Fosfino | |||||
Tridimensia kemia strukturo de la Fosfino | |||||
Alternativa(j) nomo(j) | |||||
| |||||
Kemia formulo | |||||
CAS-numero-kodo | 7803-51-2 | ||||
ChemSpider kodo | 22814 | ||||
PubChem-kodo | 24404 | ||||
Merck Index | 15,7450 | ||||
Fizikaj proprecoj | |||||
Aspekto | senkolora gaso kun fiŝo-simila odoro | ||||
Molmaso | 33,998 g·mol−1 | ||||
Denseco | 1,379g cm−3 | ||||
Fandpunkto | −132,8 °C | ||||
Bolpunkto | −87,7 °C | ||||
Refrakta indico | 2,144 | ||||
Memsparka temperaturo | 38 °C | ||||
Solvebleco | Akvo:0,312 g/L | ||||
Mortiga dozo (LD50) | 27 mg/kg (buŝe)[1] | ||||
Sekurecaj Indikoj | |||||
Riskoj | R12 R17 R26 R34 R50 | ||||
Sekureco | S28 S36/37 S45 S61 S63 | ||||
Pridanĝeraj indikoj | |||||
Danĝero
| |||||
GHS Damaĝo Piktogramo | |||||
GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H220, H280, H314, H330, H400 | ||||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P210, P260, P264, P271, P273, P280, P284, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P320, P321, P363, P377, P381, P391, P403, P403+233, P405, P410+403, P501[2] | ||||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Fosfino, PH3 aŭ fosfano estas estas neorganika komponaĵo de fosforo kaj hidrogeno, senkolora toksa gaso kun malagrabla fiŝo-, ajlo- simila odoro aŭ putra ovo. Pura fosfino estas senodora sed teknikaj specimenoj ĉiam havas malagrablan odoron kaj iom da P2H4 ankaŭ konata kiel dufosfano.
Fosfino ne spontanee sparkiĝas malsupre ol 38 °C, sed ĝi ankaŭ enhavas iom da dufosfano (aŭ P2H4) kiu povas malaltigi la ekflaman temperaturon de la miksaĵo al meditemperaturo. Tio estis klarigata en 1845 de la franca kemiisto Paul Thénard (1819-1884) kiu estigis dufosfanon laŭ preskaŭ pura formo per hidrolizo de kalcia unufosfido.[3]
Fosfino ankaŭ estas krudmaterialo por manufakturado de diversaj organofosforaj komponaĵoj kun formul R3P (kie R estas organa derivaĵo). Organofosfinoj estas gravaj substancoj uzataj kiel kataliziloj kie ĝi partoprenas en diversaj kompleksaj kombinaĵoj kun pluraj metalaj jonoj. Fosfino estas solvebla en alkoholoj, eteroj, karbona dusulfido, kaj iomete solvebla en benzeno, kloroformo kaj etanolo. Fosfino povas esti trovata en homaj histoj, sango, urino, salivo, ktp.
Sintezoj
[redakti | redakti fonton]Sintezo 1
[redakti | redakti fonton]- Fabrikado de fosfino estas tre facila kaj diversigita:
Sintezo 2
[redakti | redakti fonton]- En 1783, la franca kemiisto Philippe Gengembre (1764-1838) unue produktis fosfinon varmigante fosforon en akva solvaĵo de kalia karbonato. La sama rezulto estiĝas per interagado de la natria hidroksido, fosforo kaj akvo:
Sintezo 3
[redakti | redakti fonton]- Preparado per varma malkomponado de la fosfita acido:
Sintezo 4
[redakti | redakti fonton]- Preparado per traktado de aluminia fosfido kun sulfata acido:
Sintezo 5
[redakti | redakti fonton]- Preparado per interagado de fosforo kun klorida acido:
Reakcioj
[redakti | redakti fonton]Reakcio 1
[redakti | redakti fonton]- Fosfino reakcias kun nitrata acido:
Reakcio 2
[redakti | redakti fonton]- Fosfino reakcias kun sulfata acido:
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Toxicological Chemistry and Biochemistry
- Organophosphorus Chemistry
- Chemische Unterrichtsversuche
- Toppr.com Arkivigite je 2018-11-14 per la retarkivo Wayback Machine
- The Mysterious Paths Of Versailles Arkivigite je 2018-11-14 per la retarkivo Wayback Machine
- The Facts on File Dictionary of Inorganic Chemistry