-es

Sufiksoj en Esperanto
Tipo	Oficialaj	Neoficialaj
Verbaj	-ant-, -int-, -ont- -at-, -it-, -ot-	-unt-, -ut-
Seksaj	-in-	-iĉ-, -ip-
Aliaj	-aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-, -ĉj-, -ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-, -id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-, -nj-, -obl-, -on-, -op-, -uj-, -ul-, -um-.	-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-, -e-, -ed-, -el-, -en-, -enz-, -esk-, -ez-, -i-, -if-, -ik-, -ilion-, -iliard-, -it-, -iv-, -iz-, -j-, -nomial-, -ofon-, -oid-, -ol-, -olog-, -ologi-, -ometr-, -otek-, -oz- -pj-, -t-, -tet-, -uk-.

En baza senco, -es estas elemento de la korelativa sistemo de Esperanto. Por detaloj vidu la artikolon korelativo. La origino estas la germanaj vortoj wessen (= kies) kaj dessen (= ties) kun rilato al la ĝermana -s genitiva.

Mallonge antaŭ la publikigo Esperanton -es indikis kvaran gramatikan tempon, nome perfekton: "hieraŭ mi leges tiun libron", sed Zamenhof decidis elimini ĝin. Alfabete ĝi estis parto de la serio "-as, -es, -is, -os" de la estanteco tra la estinteco(j) al la estonteco.