voordringen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]voordringen
- (intransitive) to jump the queue, to cut in line
Conjugation
[edit]Conjugation of voordringen (strong class 3a, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voordringen | |||
past singular | drong voor | |||
past participle | voorgedrongen | |||
infinitive | voordringen | |||
gerund | voordringen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | dring voor | drong voor | voordring | voordrong |
2nd person sing. (jij) | dringt voor, dring voor2 | drong voor | voordringt | voordrong |
2nd person sing. (u) | dringt voor | drong voor | voordringt | voordrong |
2nd person sing. (gij) | dringt voor | drongt voor | voordringt | voordrongt |
3rd person singular | dringt voor | drong voor | voordringt | voordrong |
plural | dringen voor | drongen voor | voordringen | voordrongen |
subjunctive sing.1 | dringe voor | dronge voor | voordringe | voordronge |
subjunctive plur.1 | dringen voor | drongen voor | voordringen | voordrongen |
imperative sing. | dring voor | |||
imperative plur.1 | dringt voor | |||
participles | voordringend | voorgedrongen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |