svoj

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: svój, свој, and свой

Serbo-Croatian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *svojь, from Proto-Indo-European *swoyos.

Pronoun

[edit]

svȏj (Cyrillic spelling сво̑ј)

  1. (possessive-reflexive) one's own
    Imam svoje brige.I have my own worries.
    Pazite na svoju d(j)ecu.Take care of your children.
    Uzmi svoj sendvič.Take your sandwich.
    Budi svoj!Be yourself!

Declension

[edit]

See also

[edit]
my your his her its our your their reflexive
moj tvoj njegov njen/njezin njegov naš vaš njihov svoj

Slovak

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *svojь.

Pronunciation

[edit]

Pronoun

[edit]

svoj

  1. (possessive) one's own

Declension

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]

Slovene

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *svojь.

Pronunciation

[edit]

Determiner

[edit]

svọ́j

  1. one's own

Inflection

[edit]
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Soft
masculine feminine neuter
nom. sing. svoj svoja svoje
singular
masculine feminine neuter
nominative svoj svoja svoje
genitive svojega svoje svojega
dative svojemu svoji svojemu
accusative nominativeinan or
genitive
anim
svojo svoje
locative svojem svoji svojem
instrumental svojim svojo svojim
dual
masculine feminine neuter
nominative svoja svoji svoji
genitive svojih svojih svojih
dative svojima svojima svojima
accusative svoja svoji svoji
locative svojih svojih svojih
instrumental svojima svojima svojima
plural
masculine feminine neuter
nominative svoji svoje svoja
genitive svojih svojih svojih
dative svojim svojim svojim
accusative svoje svoje svoja
locative svojih svojih svojih
instrumental svojimi svojimi svojimi