rokot

Finnish

Noun

rokot

1. nominative plural of rokko

Anagrams

• korot, rotko

Upper Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʀɔkɔt/
• Rhymes: -ɔkɔt
• Hyphenation: ro‧kot
• Syllabification: ro‧kot

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *orkyta.

Noun

rokot m inan

1. (botany) eared willow (Salix aurita)

Declension

Declension of rokot (masculine hard stem)

	singular	dual	plural
nominative	rokot	rokotaj	rokoty
genitive	rokota	rokotow	rokotow
dative	rokotej	rokotomaj	rokotam
accusative	rokot	rokotaj	rokoty
instrumental	rokotom	rokotomaj	rokotami
locative	rokoće	rokotomaj	rokotach
vocative	rokoto, rokoće	rokotaj	rokoty

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *rokotъ.

Noun

rokot m inan

1. confusion, row

Declension

Declension of rokot (masculine hard stem)

	singular	dual	plural
nominative	rokot	rokotaj	rokoty
genitive	rokota	rokotow	rokotow
dative	rokotej	rokotomaj	rokotam
accusative	rokot	rokotaj	rokoty
instrumental	rokotom	rokotomaj	rokotami
locative	rokoće	rokotomaj	rokotach
vocative	rokoto, rokoće	rokotaj	rokoty

References

• “rokot” in Soblex