praeripiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of praeripiō

Participle

[edit]

praeripiēns (genitive praeripientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeripiēns praeripientēs praeripientia
Genitive praeripientis praeripientium
Dative praeripientī praeripientibus
Accusative praeripientem praeripiēns praeripientēs
praeripientīs
praeripientia
Ablative praeripiente
praeripientī1
praeripientibus
Vocative praeripiēns praeripientēs praeripientia

1When used purely as an adjective.