praedispono

Latin

Etymology

From prae- +‎ dispono.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /prae̯.disˈpoː.noː/, [präe̯d̪ɪs̠ˈpoːnoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /pre.disˈpo.no/, [pred̪isˈpɔːno]

Verb

praedispōnō (present infinitive praedispōnere, perfect active praedisposuī, supine praedispositum); third conjugation

1. to dispose, distribute or arrange in advance

Conjugation

Conjugation of praedispōnō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praedispōnō	praedispōnis	praedispōnit	praedispōnimus	praedispōnitis	praedispōnunt
	imperfect	praedispōnēbam	praedispōnēbās	praedispōnēbat	praedispōnēbāmus	praedispōnēbātis	praedispōnēbant
	future	praedispōnam	praedispōnēs	praedispōnet	praedispōnēmus	praedispōnētis	praedispōnent
	perfect	praedisposuī	praedisposuistī	praedisposuit	praedisposuimus	praedisposuistis	praedisposuērunt, praedisposuēre
	pluperfect	praedisposueram	praedisposuerās	praedisposuerat	praedisposuerāmus	praedisposuerātis	praedisposuerant
	future perfect	praedisposuerō	praedisposueris	praedisposuerit	praedisposuerimus	praedisposueritis	praedisposuerint
passive	present	praedispōnor	praedispōneris, praedispōnere	praedispōnitur	praedispōnimur	praedispōniminī	praedispōnuntur
	imperfect	praedispōnēbar	praedispōnēbāris, praedispōnēbāre	praedispōnēbātur	praedispōnēbāmur	praedispōnēbāminī	praedispōnēbantur
	future	praedispōnar	praedispōnēris, praedispōnēre	praedispōnētur	praedispōnēmur	praedispōnēminī	praedispōnentur
	perfect	praedispositus + present active indicative of sum
	pluperfect	praedispositus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praedispositus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praedispōnam	praedispōnās	praedispōnat	praedispōnāmus	praedispōnātis	praedispōnant
	imperfect	praedispōnerem	praedispōnerēs	praedispōneret	praedispōnerēmus	praedispōnerētis	praedispōnerent
	perfect	praedisposuerim	praedisposuerīs	praedisposuerit	praedisposuerīmus	praedisposuerītis	praedisposuerint
	pluperfect	praedisposuissem	praedisposuissēs	praedisposuisset	praedisposuissēmus	praedisposuissētis	praedisposuissent
passive	present	praedispōnar	praedispōnāris, praedispōnāre	praedispōnātur	praedispōnāmur	praedispōnāminī	praedispōnantur
	imperfect	praedispōnerer	praedispōnerēris, praedispōnerēre	praedispōnerētur	praedispōnerēmur	praedispōnerēminī	praedispōnerentur
	perfect	praedispositus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praedispositus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praedispōne	—	—	praedispōnite	—
	future	—	praedispōnitō	praedispōnitō	—	praedispōnitōte	praedispōnuntō
passive	present	—	praedispōnere	—	—	praedispōniminī	—
	future	—	praedispōnitor	praedispōnitor	—	—	praedispōnuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praedispōnere	praedisposuisse	praedispositūrum esse	praedispōnī	praedispositum esse	praedispositum īrī
participles		praedispōnēns	—	praedispositūrus	—	praedispositus	praedispōnendus, praedispōnundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praedispōnendī	praedispōnendō	praedispōnendum	praedispōnendō	praedispositum	praedispositū