púa

See also: pua, Pua, PUA, puã, and pu'a

Galician

Verb

púa

1. inflection of puír:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰuːa/
• Rhymes: -uːa

Verb

púa

1. (transitive, with accusative) to blow, to breathe out

Conjugation

púa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að púa
supine (sagnbót)		púað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		púandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég púa	við púum	present (nútíð)	ég púi	við púum
	þú púar	þið púið		þú púir	þið púið
	hann, hún, það púar	þeir, þær, þau púa		hann, hún, það púi	þeir, þær, þau púi
past (þátíð)	ég púaði	við púuðum	past (þátíð)	ég púaði	við púuðum
	þú púaðir	þið púuðuð		þú púaðir	þið púuðuð
	hann, hún, það púaði	þeir, þær, þau púuðu		hann, hún, það púaði	þeir, þær, þau púuðu
imperative (boðháttur)	púa (þú)	púið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	púaðu	púiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

púast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að púast
supine (sagnbót)		púast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		púandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég púast	við púumst	present (nútíð)	ég púist	við púumst
	þú púast	þið púist		þú púist	þið púist
	hann, hún, það púast	þeir, þær, þau púast		hann, hún, það púist	þeir, þær, þau púist
past (þátíð)	ég púaðist	við púuðumst	past (þátíð)	ég púaðist	við púuðumst
	þú púaðist	þið púuðust		þú púaðist	þið púuðust
	hann, hún, það púaðist	þeir, þær, þau púuðust		hann, hún, það púaðist	þeir, þær, þau púuðust
imperative (boðháttur)	púast (þú)	púist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	púastu	púisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Spanish

Etymology

Inherited from Vulgar Latin *pugia, from Latin pungō (“to prick, to puncture, to sting”). Cognate with Galician puga, púa, Catalan pua, Portuguese pua.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpua/ [ˈpu.a]
• Rhymes: -ua
• Syllabification: pú‧a

Noun

púa f (plural púas)

1. sharp point, prong, spike, pick
2. thorn

   Synonyms: aguja, espina, pincho

3. (music) plectrum, pick
4. (cooking) nut pick
5. tine (of a fork)

Derived terms

• alambre de púas

 

Related terms

• puya

 

Further reading

• “púa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014