pójść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish pójć. By surface analysis, po- +‎ iść. For the epenthetic ś, see iść.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ujɕt͡ɕ
  • Syllabification: pójść

Verb

[edit]

pójść pf (imperfective iść, indeterminate chodzić)

  1. (intransitive, of people or animals) to go; to walk
  2. (intransitive) to go, to attend [with do (+ genitive) or na (+ accusative) ‘what’]
  3. (intransitive) to go after, to follow (to imitate in one's actions or thoughts)
  4. (intransitive, of vehicles) to go, to move
  5. (intransitive, of letters, packages) to go (to move from sender to receiver)
  6. (intransitive, of smells, etc.) to go; to spread
  7. (intransitive, of lines, roads, etc.) to go, to lead (to connect two points in space)
  8. (intransitive, of media) to go; to be published; to be shown
  9. (intransitive, of events) to go (to take place in particular manner)
    Wszystko poszło zgodnie z planem. ― Everything went according to plan.
  10. (intransitive, colloquial) to come along (to not cause difficulties for someone) [with dative ‘for whom’]
  11. (intransitive, of machines, devices, etc.) to run (to operate as normal)
  12. (intransitive, colloquial) to go to (to be for a particular goal) [with na (+ accusative) ‘to what’]
  13. (intransitive, proscribed) to go; to be taken (to take place in a particular order)
  14. (intransitive) to count, to number in (to measure a certain amount) [with w (+ accusative) ‘in the what’]
  15. (intransitive) to go for (to decide on something in a given situation) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  16. (intransitive, colloquial) to sell like hot cakes
  17. (intransitive, impersonal) to mean, to be on about; to have in mind [with dative ‘who, i.e. the subject of the English sentence’ and o (+ accusative) ‘(about) who or what/what in mind’]
  18. (intransitive, reflexive with sobie) to go, to leave

Conjugation

[edit]
Conjugation of pójść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pójść
future tense 1st pójdę pójdziemy
2nd pójdziesz pójdziecie
3rd pójdzie pójdą
impersonal pójdzie się
past tense 1st poszedłem,
-(e)m poszedł 		poszłam,
-(e)m poszła 		poszłom,
-(e)m poszło 		poszliśmy,
-(e)śmy poszli 		poszłyśmy,
-(e)śmy poszły
2nd poszedłeś,
-(e)ś poszedł 		poszłaś,
-(e)ś poszła 		poszłoś,
-(e)ś poszło 		poszliście,
-(e)ście poszli 		poszłyście,
-(e)ście poszły
3rd poszedł poszła poszło poszli poszły
conditional 1st poszedłbym,
bym poszedł 		poszłabym,
bym poszła 		poszłobym,
bym poszło 		poszlibyśmy,
byśmy poszli 		poszłybyśmy,
byśmy poszły
2nd poszedłbyś,
byś poszedł 		poszłabyś,
byś poszła 		poszłobyś,
byś poszło 		poszlibyście,
byście poszli 		poszłybyście,
byście poszły
3rd poszedłby,
by poszedł 		poszłaby,
by poszła 		poszłoby,
by poszło 		poszliby,
by poszli 		poszłyby,
by poszły
imperative 1st niech pójdę pójdźmy
2nd pójdź pójdźcie
3rd niech pójdzie niech pójdą
anterior adverbial participle poszedłszy
verbal noun pójście

Verb

[edit]

pójść pf

  1. (intransitive, colloquial) to go (to be destroyed or broken in a particular manner)
  2. (intransitive, colloquial, dated) to take after (to inherit some trait) [with w (+ accusative) ‘after whom’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of pójść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pójść
future tense 1st pójdę pójdziemy
2nd pójdziesz pójdziecie
3rd pójdzie pójdą
impersonal pójdzie się
past tense 1st poszedłem,
-(e)m poszedł 		poszłam,
-(e)m poszła 		poszłom,
-(e)m poszło 		poszliśmy,
-(e)śmy poszli 		poszłyśmy,
-(e)śmy poszły
2nd poszedłeś,
-(e)ś poszedł 		poszłaś,
-(e)ś poszła 		poszłoś,
-(e)ś poszło 		poszliście,
-(e)ście poszli 		poszłyście,
-(e)ście poszły
3rd poszedł poszła poszło poszli poszły
conditional 1st poszedłbym,
bym poszedł 		poszłabym,
bym poszła 		poszłobym,
bym poszło 		poszlibyśmy,
byśmy poszli 		poszłybyśmy,
byśmy poszły
2nd poszedłbyś,
byś poszedł 		poszłabyś,
byś poszła 		poszłobyś,
byś poszło 		poszlibyście,
byście poszli 		poszłybyście,
byście poszły
3rd poszedłby,
by poszedł 		poszłaby,
by poszła 		poszłoby,
by poszło 		poszliby,
by poszli 		poszłyby,
by poszły
imperative 1st niech pójdę pójdźmy
2nd pójdź pójdźcie
3rd niech pójdzie niech pójdą
anterior adverbial participle poszedłszy
verbal noun pójście

Derived terms

[edit]
interjection
verbs

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pójść is one of the most used words in Polish, appearing 3 times in scientific texts, 6 times in news, 13 times in essays, 66 times in fiction, and 104 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 192 times, making it the 292nd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “pójść”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 428

Further reading

[edit]
  • pójść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pójść in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pość”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “PÓJŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2019 November 21
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pójść”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pójść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pójść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 933
  • pójść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pójść&oldid=82545673"