openmaken

Dutch

Etymology

Compound of open +‎ maken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.pə(n)ˌmaː.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: open‧ma‧ken

Verb

openmaken

1. (transitive) to open

   Synonym: openen

Conjugation

Conjugation of openmaken (weak, separable)
infinitive	openmaken
past singular	maakte open
past participle	opengemaakt
infinitive	openmaken
gerund	openmaken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	maak open	maakte open	openmaak	openmaakte
2nd person sing. (jij)	maakt open, maak open2	maakte open	openmaakt	openmaakte
2nd person sing. (u)	maakt open	maakte open	openmaakt	openmaakte
2nd person sing. (gij)	maakt open	maakte open	openmaakt	openmaakte
3rd person singular	maakt open	maakte open	openmaakt	openmaakte
plural	maken open	maakten open	openmaken	openmaakten
subjunctive sing.1	make open	maakte open	openmake	openmaakte
subjunctive plur.1	maken open	maakten open	openmaken	openmaakten
imperative sing.	maak open
imperative plur.1	maakt open
participles	openmakend	opengemaakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.