opętać

Polish

Etymology

From o- +‎ pętać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈpɛn.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntat͡ɕ
• Syllabification: o‧pę‧tać

Verb

opętać pf (imperfective opętywać)

1. (transitive) to possess, to bedevil
2. (transitive, of emotions) to overwhelm, to overcome
3. (transitive) to hook, to ensnare

Conjugation

Conjugation of opętać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		opętać
future tense	1st	opętam			opętamy
	2nd	opętasz			opętacie
	3rd	opęta			opętają
	impersonal	opęta się
past tense	1st	opętałem, -(e)m opętał	opętałam, -(e)m opętała	opętałom, -(e)m opętało	opętaliśmy, -(e)śmy opętali	opętałyśmy, -(e)śmy opętały
	2nd	opętałeś, -(e)ś opętał	opętałaś, -(e)ś opętała	opętałoś, -(e)ś opętało	opętaliście, -(e)ście opętali	opętałyście, -(e)ście opętały
	3rd	opętał	opętała	opętało	opętali	opętały
	impersonal	opętano
conditional	1st	opętałbym, bym opętał	opętałabym, bym opętała	opętałobym, bym opętało	opętalibyśmy, byśmy opętali	opętałybyśmy, byśmy opętały
	2nd	opętałbyś, byś opętał	opętałabyś, byś opętała	opętałobyś, byś opętało	opętalibyście, byście opętali	opętałybyście, byście opętały
	3rd	opętałby, by opętał	opętałaby, by opętała	opętałoby, by opętało	opętaliby, by opętali	opętałyby, by opętały
	impersonal	opętano by
imperative	1st	niech opętam			opętajmy
	2nd	opętaj			opętajcie
	3rd	niech opęta			niech opętają
passive adjectival participle		opętany	opętana	opętane	opętani	opętane
anterior adverbial participle		opętawszy
verbal noun		opętanie

Further reading

• opętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opętać in Polish dictionaries at PWN