kulluk

See also: küllük

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قوللق (kulluk), kul +‎ -luk.

Noun

kulluk (definite accusative kulluğu, plural kulluklar)

1. servanthood
2. servitude, service
3. slavery

Declension

Inflection
Nominative	kulluk
Definite accusative	kulluğu
	Singular	Plural
Nominative	kulluk	kulluklar
Definite accusative	kulluğu	kullukları
Dative	kulluğa	kulluklara
Locative	kullukta	kulluklarda
Ablative	kulluktan	kulluklardan
Genitive	kulluğun	kullukların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kulluğum kulluklarım 2nd singular kulluğun kullukların 3rd singular kulluğu kullukları 1st plural kulluğumuz kulluklarımız 2nd plural kulluğunuz kulluklarınız 3rd plural kullukları kullukları Definite accusative Singular Plural 1st singular kulluğumu kulluklarımı 2nd singular kulluğunu kulluklarını 3rd singular kulluğunu kulluklarını 1st plural kulluğumuzu kulluklarımızı 2nd plural kulluğunuzu kulluklarınızı 3rd plural kulluklarını kulluklarını Dative Singular Plural 1st singular kulluğuma kulluklarıma 2nd singular kulluğuna kulluklarına 3rd singular kulluğuna kulluklarına 1st plural kulluğumuza kulluklarımıza 2nd plural kulluğunuza kulluklarınıza 3rd plural kulluklarına kulluklarına Locative Singular Plural 1st singular kulluğumda kulluklarımda 2nd singular kulluğunda kulluklarında 3rd singular kulluğunda kulluklarında 1st plural kulluğumuzda kulluklarımızda 2nd plural kulluğunuzda kulluklarınızda 3rd plural kulluklarında kulluklarında Ablative Singular Plural 1st singular kulluğumdan kulluklarımdan 2nd singular kulluğundan kulluklarından 3rd singular kulluğundan kulluklarından 1st plural kulluğumuzdan kulluklarımızdan 2nd plural kulluğunuzdan kulluklarınızdan 3rd plural kulluklarından kulluklarından Genitive Singular Plural 1st singular kulluğumun kulluklarımın 2nd singular kulluğunun kulluklarının 3rd singular kulluğunun kulluklarının 1st plural kulluğumuzun kulluklarımızın 2nd plural kulluğunuzun kulluklarınızın 3rd plural kulluklarının kulluklarının