espa
Jump to navigation
Jump to search
See also: Espa
Icelandic
[edit]Verb
[edit]espa (weak verb, third-person singular past indicative espaði, supine espað)
Conjugation
[edit]espa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að espa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
espað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
espandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég espa | við espum | present (nútíð) |
ég espi | við espum |
þú espar | þið espið | þú espir | þið espið | ||
hann, hún, það espar | þeir, þær, þau espa | hann, hún, það espi | þeir, þær, þau espi | ||
past (þátíð) |
ég espaði | við espuðum | past (þátíð) |
ég espaði | við espuðum |
þú espaðir | þið espuðuð | þú espaðir | þið espuðuð | ||
hann, hún, það espaði | þeir, þær, þau espuðu | hann, hún, það espaði | þeir, þær, þau espuðu | ||
imperative (boðháttur) |
espa (þú) | espið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
espaðu | espiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að espast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
espast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
espandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég espast | við espumst | present (nútíð) |
ég espist | við espumst |
þú espast | þið espist | þú espist | þið espist | ||
hann, hún, það espast | þeir, þær, þau espast | hann, hún, það espist | þeir, þær, þau espist | ||
past (þátíð) |
ég espaðist | við espuðumst | past (þátíð) |
ég espaðist | við espuðumst |
þú espaðist | þið espuðust | þú espaðist | þið espuðust | ||
hann, hún, það espaðist | þeir, þær, þau espuðust | hann, hún, það espaðist | þeir, þær, þau espuðust | ||
imperative (boðháttur) |
espast (þú) | espist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
espastu | espisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
espaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
espaður | espuð | espað | espaðir | espaðar | espuð | |
accusative (þolfall) |
espaðan | espaða | espað | espaða | espaðar | espuð | |
dative (þágufall) |
espuðum | espaðri | espuðu | espuðum | espuðum | espuðum | |
genitive (eignarfall) |
espaðs | espaðrar | espaðs | espaðra | espaðra | espaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
espaði | espaða | espaða | espuðu | espuðu | espuðu | |
accusative (þolfall) |
espaða | espuðu | espaða | espuðu | espuðu | espuðu | |
dative (þágufall) |
espaða | espuðu | espaða | espuðu | espuðu | espuðu | |
genitive (eignarfall) |
espaða | espuðu | espaða | espuðu | espuðu | espuðu |