disigi

See also: disiĝi

Esperanto

Etymology

From dis- +‎ -igi.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [disˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: dis‧i‧gi

Verb

disigi (present disigas, past disigis, future disigos, conditional disigus, volitive disigu)

1. (transitive) to disjoin; to separate

   Synonyms: disligi, apartigi

2. (transitive) to disambiguate

   Synonym: apartigi

Conjugation

Conjugation of disigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		disigas		disigis		disigos
active participle		disiganta	disigantaj	disiginta	disigintaj	disigonta	disigontaj
	acc.	disigantan	disigantajn	disigintan	disigintajn	disigontan	disigontajn
passive participle		disigata	disigataj	disigita	disigitaj	disigota	disigotaj
	acc.	disigatan	disigatajn	disigitan	disigitajn	disigotan	disigotajn
nominal active participle		disiganto	disigantoj	disiginto	disigintoj	disigonto	disigontoj
	acc.	disiganton	disigantojn	disiginton	disigintojn	disigonton	disigontojn
nominal passive participle		disigato	disigatoj	disigito	disigitoj	disigoto	disigotoj
	acc.	disigaton	disigatojn	disigiton	disigitojn	disigoton	disigotojn
adverbial active participle		disigante		disiginte		disigonte
adverbial passive participle		disigate		disigite		disigote

infinitive		disigi						imperative		disigu						conditional		disigus