deimhnigh

Irish

Etymology 1

From deimhin +‎ -igh.

Verb

deimhnigh (present analytic deimhníonn, future analytic deimhneoidh, verbal noun deimhniú, past participle deimhnithe)

1. (transitive) confirm

   Synonyms: cinntigh, dearbhaigh

2. (transitive) certify
3. (transitive) verify

   Synonym: seiceáil

4. (transitive) validate

   Synonyms: bailíochtaigh, bailmheas, dearbhaigh a bheith bailí

Conjugation

conjugation of deimhnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	deimhním	deimhníonn tú; deimhnír†	deimhníonn sé, sí	deimhnímid; deimhníonn muid	deimhníonn sibh	deimhníonn siad; deimhníd†	a dheimhníonn; a dheimhníos / a ndeimhníonn*	deimhnítear
	past	dheimhnigh mé; dheimhníos	dheimhnigh tú; dheimhnís	dheimhnigh sé, sí	dheimhníomar; dheimhnigh muid	dheimhnigh sibh; dheimhníobhair	dheimhnigh siad; dheimhníodar	a dheimhnigh / ar dheimhnigh*	deimhníodh
	past habitual	dheimhnínn / ndeimhnínn‡‡	dheimhníteá / ndeimhníteᇇ	dheimhníodh sé, sí / ndeimhníodh sé, s퇇	dheimhnímis; dheimhníodh muid / ndeimhnímis‡‡; ndeimhníodh muid‡‡	dheimhníodh sibh / ndeimhníodh sibh‡‡	dheimhnídís; dheimhníodh siad / ndeimhnídís‡‡; ndeimhníodh siad‡‡	a dheimhníodh / a ndeimhníodh*	dheimhnítí / ndeimhnít퇇
future		deimhneoidh mé; deimhneod; deimhneochaidh mé†	deimhneoidh tú; deimhneoir†; deimhneochaidh tú†	deimhneoidh sé, sí; deimhneochaidh sé, sí†	deimhneoimid; deimhneoidh muid; deimhneochaimid†; deimhneochaidh muid†	deimhneoidh sibh; deimhneochaidh sibh†	deimhneoidh siad; deimhneoid†; deimhneochaidh siad†	a dheimhneoidh; a dheimhneos; a dheimhneochaidh†; a dheimhneochas† / a ndeimhneoidh*; a ndeimhneochaidh*†	deimhneofar; deimhneochar†
conditional		dheimhneoinn; dheimhneochainn† / ndeimhneoinn‡‡; ndeimhneochainn†‡‡	dheimhneofá; dheimhneochthᆠ/ ndeimhneofᇇ; ndeimhneochthᆇ‡	dheimhneodh sé, sí; dheimhneochadh sé, s토/ ndeimhneodh sé, s퇇; ndeimhneochadh sé, s톇‡	dheimhneoimis; dheimhneodh muid; dheimhneochaimis†; dheimhneochadh muid† / ndeimhneoimis‡‡; ndeimhneodh muid‡‡; ndeimhneochaimis†‡‡; ndeimhneochadh muid†‡‡	dheimhneodh sibh; dheimhneochadh sibh† / ndeimhneodh sibh‡‡; ndeimhneochadh sibh†‡‡	dheimhneoidís; dheimhneodh siad; dheimhneochadh siad† / ndeimhneoidís‡‡; ndeimhneodh siad‡‡; ndeimhneochadh siad†‡‡	a dheimhneodh; a dheimhneochadh† / a ndeimhneodh*; a ndeimhneochadh*†	dheimhneofaí; dheimhneochtha토/ ndeimhneofa퇇; ndeimhneochtha톇‡
subjunctive	present	go ndeimhní mé; go ndeimhníod†	go ndeimhní tú; go ndeimhnír†	go ndeimhní sé, sí	go ndeimhnímid; go ndeimhní muid	go ndeimhní sibh	go ndeimhní siad; go ndeimhníd†	—	go ndeimhnítear
	past	dá ndeimhnínn	dá ndeimhníteá	dá ndeimhníodh sé, sí	dá ndeimhnímis; dá ndeimhníodh muid	dá ndeimhníodh sibh	dá ndeimhnídís; dá ndeimhníodh siad	—	dá ndeimhnítí
imperative		deimhním	deimhnigh	deimhníodh sé, sí	deimhnímis	deimhnígí; deimhnídh†	deimhnídís	—	deimhnítear
verbal noun		deimhniú
past participle		deimhnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

deimhnigh

1. inflection of deimhneach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
deimhnigh	dheimhnigh	ndeimhnigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “deimhnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “deimhnigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “deimhnigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024