chlubić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish chlubić się, chłubić się. Doublet of chełpić się (“to boast, brag, vaunt”), an inherited form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxlu.bit͡ɕ/

• Audio; “chlubić się”:

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: chlu‧bić

Verb

chlubić impf

1. (reflexive with się) to glory, pride oneself on, take pride in [with instrumental ‘something’]
2. (reflexive with się) to boast, vaunt [with instrumental ‘about something’]

   Synonyms: chełpić się, przechwalać się, pysznić się, szczycić się

   • 2005 July 2, “Przedwyborcze prześwietlenie”, in Dziennik Polski:

     ... funkcjonariusz[] SB ... chlubił się publicznie, że zwerbował każdą osobę, jaką sobie upatrzył.

     An official of the Security Service publicly boasted that he recruited each person he caught.

Conjugation

Conjugation of chlubić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chlubić
present tense	1st	chlubię			chlubimy
	2nd	chlubisz			chlubicie
	3rd	chlubi			chlubią
	impersonal	chlubi się
past tense	1st	chlubiłem, -(e)m chlubił	chlubiłam, -(e)m chlubiła	chlubiłom, -(e)m chlubiło	chlubiliśmy, -(e)śmy chlubili	chlubiłyśmy, -(e)śmy chlubiły
	2nd	chlubiłeś, -(e)ś chlubił	chlubiłaś, -(e)ś chlubiła	chlubiłoś, -(e)ś chlubiło	chlubiliście, -(e)ście chlubili	chlubiłyście, -(e)ście chlubiły
	3rd	chlubił	chlubiła	chlubiło	chlubili	chlubiły
	impersonal	chlubiono
future tense	1st	będę chlubił, będę chlubić	będę chlubiła, będę chlubić	będę chlubiło, będę chlubić	będziemy chlubili, będziemy chlubić	będziemy chlubiły, będziemy chlubić
	2nd	będziesz chlubił, będziesz chlubić	będziesz chlubiła, będziesz chlubić	będziesz chlubiło, będziesz chlubić	będziecie chlubili, będziecie chlubić	będziecie chlubiły, będziecie chlubić
	3rd	będzie chlubił, będzie chlubić	będzie chlubiła, będzie chlubić	będzie chlubiło, będzie chlubić	będą chlubili, będą chlubić	będą chlubiły, będą chlubić
	impersonal	będzie chlubić się
conditional	1st	chlubiłbym, bym chlubił	chlubiłabym, bym chlubiła	chlubiłobym, bym chlubiło	chlubilibyśmy, byśmy chlubili	chlubiłybyśmy, byśmy chlubiły
	2nd	chlubiłbyś, byś chlubił	chlubiłabyś, byś chlubiła	chlubiłobyś, byś chlubiło	chlubilibyście, byście chlubili	chlubiłybyście, byście chlubiły
	3rd	chlubiłby, by chlubił	chlubiłaby, by chlubiła	chlubiłoby, by chlubiło	chlubiliby, by chlubili	chlubiłyby, by chlubiły
	impersonal	chlubiono by
imperative	1st	niech chlubię			chlubmy
	2nd	chlub			chlubcie
	3rd	niech chlubi			niech chlubią
active adjectival participle		chlubiący	chlubiąca	chlubiące	chlubiący	chlubiące
contemporary adverbial participle		chlubiąc
verbal noun		chlubienie

Related terms

adjective

• chlubny

 

adverb

• chlubnie

 

noun

• chluba

 

Further reading

• chlubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chlubić in Polish dictionaries at PWN