charkać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrkati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxar.kat͡ɕ/
• Rhymes: -arkat͡ɕ
• Syllabification: char‧kać

Verb

charkać impf (perfective charknąć)

1. (intransitive, colloquial) to grunt, to hawk, to cough up

   Synonym: charczeć

Conjugation

Conjugation of charkać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		charkać
present tense	1st	charkam			charkamy
	2nd	charkasz			charkacie
	3rd	charka			charkają
	impersonal	charka się
past tense	1st	charkałem, -(e)m charkał	charkałam, -(e)m charkała	charkałom, -(e)m charkało	charkaliśmy, -(e)śmy charkali	charkałyśmy, -(e)śmy charkały
	2nd	charkałeś, -(e)ś charkał	charkałaś, -(e)ś charkała	charkałoś, -(e)ś charkało	charkaliście, -(e)ście charkali	charkałyście, -(e)ście charkały
	3rd	charkał	charkała	charkało	charkali	charkały
	impersonal	charkano
future tense	1st	będę charkał, będę charkać	będę charkała, będę charkać	będę charkało, będę charkać	będziemy charkali, będziemy charkać	będziemy charkały, będziemy charkać
	2nd	będziesz charkał, będziesz charkać	będziesz charkała, będziesz charkać	będziesz charkało, będziesz charkać	będziecie charkali, będziecie charkać	będziecie charkały, będziecie charkać
	3rd	będzie charkał, będzie charkać	będzie charkała, będzie charkać	będzie charkało, będzie charkać	będą charkali, będą charkać	będą charkały, będą charkać
	impersonal	będzie charkać się
conditional	1st	charkałbym, bym charkał	charkałabym, bym charkała	charkałobym, bym charkało	charkalibyśmy, byśmy charkali	charkałybyśmy, byśmy charkały
	2nd	charkałbyś, byś charkał	charkałabyś, byś charkała	charkałobyś, byś charkało	charkalibyście, byście charkali	charkałybyście, byście charkały
	3rd	charkałby, by charkał	charkałaby, by charkała	charkałoby, by charkało	charkaliby, by charkali	charkałyby, by charkały
	impersonal	charkano by
imperative	1st	niech charkam			charkajmy
	2nd	charkaj			charkajcie
	3rd	niech charka			niech charkają
active adjectival participle		charkający	charkająca	charkające	charkający	charkające
contemporary adverbial participle		charkając
verbal noun		charkanie

Derived terms

adjective

• charkliwy

 

Further reading

• charkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• charkać in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrkati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxar.kat͡ɕ/
• Rhymes: -arkat͡ɕ
• Syllabification: char‧kać

Verb

charkać impf

1. (intransitive) to spit

   Synonym: pluć

Conjugation

Conjugation of charkać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		charkać
present tense	1st	charkōm			charkōmy
	2nd	charkŏsz			charkŏcie
	3rd	charkŏ			charkajōm
past tense	1st	charkołch, charkołech, charkoł żech	charkałach charkała żech	charkałoch1) charkało żech1)	charkalimy, charkalichmy	charkałymy, charkałychmy
	2nd	charkołś, charkołeś, charkoł żeś	charkałaś charkała żeś	charkałoś1) charkało żeś1)	charkaliście, charkali żeście	charkałyście, charkały żeście
	3rd	charkoł	charkała	charkało	charkali	charkały
future tense	1st	bydã charkoł, bydã charkać	bydã charkała, bydã charkać	bydã charkało,1) bydã charkać	bydymy charkali, bydymy charkać	bydymy charkały, bydymy charkać
	2nd	bydziesz charkoł, bydziesz charkać	bydziesz charkała, bydziesz charkać	bydziesz charkało,1) bydziesz charkać	bydziecie charkali, bydziecie charkać	bydziecie charkały, bydziecie charkać
	3rd	bydzie charkoł, bydzie charkać	bydzie charkała, bydzie charkać	bydzie charkało, bydzie charkać	bydōm charkali, bydōm charkać	bydōm charkały, bydōm charkać
pluperfect tense2)	1st	bōłch charkoł, bōłech charkoł, bōł żech charkoł	byłach charkała była żech charkała	byłoch charkało1) było żech charkało1)	byli my charkali, bylichmy charkali	były my charkały, byłychmy charkały
	2nd	bōłś charkoł, bōłeś charkoł, bōł żeś charkoł	byłaś charkała była żeś charkała	byłoś charkało1) było żeś charkało1)	byliście charkali, byli żeście charkali	byłyście charkały, były żeście charkały
	3rd	bōł charkoł	była charkała	było charkało1)	były my charkali, byłychmy charkali	były charkały
conditional	1st	bych charkoł	bych charkała	byście charkali	by my charkały, bychmy charkały
	2nd	byś charkoł	byś charkała	byście charkali	byście charkały
	3rd	by charkoł	by charkała	by charkało	by charkali	by charkały
imperative	1st	niych charkōm			charkejmy
	2nd	charkej			charkejcie
	3rd	niych charkŏ			niych charkajōm
active adjectival participle		charkajōncy	charkajōncŏ	charkajōnce	charkajōncy	charkajōnce
verbal noun		charkanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.