beyin

Azerbaijani

Beyin

Etymology

From Proto-Turkic *bẹńi (“brain”). Cognate with Turkish beyin.

Pronunciation

• IPA^(key): [beˈjin], [beˈin]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧yin

Noun

beyin (definite accusative beyni, plural beyinlər)

1. (anatomy) brain (organ)

Declension

Declension of beyin
	singular	plural
nominative	beyin	beyinlər
definite accusative	beyni	beyinləri
dative	beynə	beyinlərə
locative	beyində	beyinlərdə
ablative	beyindən	beyinlərdən
definite genitive	beynin	beyinlərin

Possessive forms of beyin
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	beynim	beyinlərim
sənin (“your”)	beynin	beyinlərin
onun (“his/her/its”)	beyni	beyinləri
bizim (“our”)	beynimiz	beyinlərimiz
sizin (“your”)	beyniniz	beyinləriniz
onların (“their”)	beyni or beyinləri	beyinləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	beynimi	beyinlərimi
sənin (“your”)	beynini	beyinlərini
onun (“his/her/its”)	beynini	beyinlərini
bizim (“our”)	beynimizi	beyinlərimizi
sizin (“your”)	beyninizi	beyinlərinizi
onların (“their”)	beynini or beyinlərini	beyinlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	beynimə	beyinlərimə
sənin (“your”)	beyninə	beyinlərinə
onun (“his/her/its”)	beyninə	beyinlərinə
bizim (“our”)	beynimizə	beyinlərimizə
sizin (“your”)	beyninizə	beyinlərinizə
onların (“their”)	beyninə or beyinlərinə	beyinlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	beynimdə	beyinlərimdə
sənin (“your”)	beynində	beyinlərində
onun (“his/her/its”)	beynində	beyinlərində
bizim (“our”)	beynimizdə	beyinlərimizdə
sizin (“your”)	beyninizdə	beyinlərinizdə
onların (“their”)	beynində or beyinlərində	beyinlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	beynimdən	beyinlərimdən
sənin (“your”)	beynindən	beyinlərindən
onun (“his/her/its”)	beynindən	beyinlərindən
bizim (“our”)	beynimizdən	beyinlərimizdən
sizin (“your”)	beyninizdən	beyinlərinizdən
onların (“their”)	beynindən or beyinlərindən	beyinlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	beynimin	beyinlərimin
sənin (“your”)	beyninin	beyinlərinin
onun (“his/her/its”)	beyninin	beyinlərinin
bizim (“our”)	beynimizin	beyinlərimizin
sizin (“your”)	beyninizin	beyinlərinizin
onların (“their”)	beyninin or beyinlərinin	beyinlərinin

Turkish

beyin

Pronunciation

• IPA^(key): /be.jin/
• Hyphenation: be‧yin

• Audio:

  (file)

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish بین (beyn, “brain, mind, understanding, intellect”), vulgar of بینی (beyni), from Old Anatolian Turkish [script needed] (beyni, “brain”), from Proto-Turkic *bẹńi.

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (méŋi, “brain”), Old Uyghur [script needed] (méyi, “brain”), Azerbaijani beyin (“brain”), Bashkir мейе (meye, “brain”), Chagatai [script needed] (meyin, “brain”), Crimean Tatar miy (“brain”), Chuvash миме (mime, “brain”), Kazakh ми (mi, “brain”), Khakas мии (mii, “brain”), Kipchak [Arabic needed] (meyi, “brain”), Kyrgyz мээ (mee, “brain”), Southern Altai мее (mee, “brain”), Tatar ми (mi, “brain”), Turkmen beýin, beýni (“brain”), Tuvan мээ (mee, “brain”), Uyghur مىڭە (mi'nge, “brain”), Uzbek miya (“brain”), Yakut мэйии (meyii, “brain”).

Noun

beyin (definite accusative beyni, plural beyinler)

1. (anatomy) brain (organ)
2. mind; brains, intelligence
3. mastermind

Declension

Inflection
Nominative	beyin
Definite accusative	beyni
	Singular	Plural
Nominative	beyin	beyinler
Definite accusative	beyni	beyinleri
Dative	beyne	beyinlere
Locative	beyinde	beyinlerde
Ablative	beyinden	beyinlerden
Genitive	beynin	beyinlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular beynim beyinlerim 2nd singular beynin beyinlerin 3rd singular beyni beyinleri 1st plural beynimiz beyinlerimiz 2nd plural beyniniz beyinleriniz 3rd plural beyinleri beyinleri Definite accusative Singular Plural 1st singular beynimi beyinlerimi 2nd singular beynini beyinlerini 3rd singular beynini beyinlerini 1st plural beynimizi beyinlerimizi 2nd plural beyninizi beyinlerinizi 3rd plural beyinlerini beyinlerini Dative Singular Plural 1st singular beynime beyinlerime 2nd singular beynine beyinlerine 3rd singular beynine beyinlerine 1st plural beynimize beyinlerimize 2nd plural beyninize beyinlerinize 3rd plural beyinlerine beyinlerine Locative Singular Plural 1st singular beynimde beyinlerimde 2nd singular beyninde beyinlerinde 3rd singular beyninde beyinlerinde 1st plural beynimizde beyinlerimizde 2nd plural beyninizde beyinlerinizde 3rd plural beyinlerinde beyinlerinde Ablative Singular Plural 1st singular beynimden beyinlerimden 2nd singular beyninden beyinlerinden 3rd singular beyninden beyinlerinden 1st plural beynimizden beyinlerimizden 2nd plural beyninizden beyinlerinizden 3rd plural beyinlerinden beyinlerinden Genitive Singular Plural 1st singular beynimin beyinlerimin 2nd singular beyninin beyinlerinin 3rd singular beyninin beyinlerinin 1st plural beynimizin beyinlerimizin 2nd plural beyninizin beyinlerinizin 3rd plural beyinlerinin beyinlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular beynim beyinlerim 2nd singular beyinsin beyinlersin 3rd singular beyin beyindir beyinler beyinlerdir 1st plural beyniz beyinleriz 2nd plural beyinsiniz beyinlersiniz 3rd plural beyinler beyinlerdir

Derived terms

• beyin fırtınası
• beyin göçü
• beyin kanaması
• beyin ölümü
• beyin sarsılması
• beyin sarsıntısı
• beyin sikmek
• beyin takımı
• beyin yıkamak
• beyincik
• beyinli
• beyinsiz
• elektronik beyin

 

Adjective

beyin (not comparable)

1. (not comparable) cerebral, encephalic

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

beyin

1. definite genitive singular of bey
2. possessive second singular of bey