συν

See also: συν-, σύν, σῦν, and Appendix:Variations of "sun"

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύν (sún).

Pronunciation

• IPA^(key): /sin/

Noun

συν • (syn) n (indeclinable)

1. plus
   1. positive quantity
   2. useful addition
   3. (arithmetic) plus sign

      πέντε συν ένα ίσον έξι ― pénte syn éna íson éxi ― five plus one equals six

   Synonym: και (kai)

   Antonym: πλην (plin)

Preposition

συν • (syn) (+ accusative)

1. plus

Symbol

συν • (syn)

1. (trigonometry) cos, the symbol for συνημίτονο the trigonometric function cosine

See also

τριγωνομετρικές συναρτήσεις (trigonometrikés synartíseis, “trigonometric functions”)

• ημ, ημίτονο n (im, imítono, “sin, sine”)
• συν, συνημίτονο n (syn, synimítono, “cos, cosine”)
• εφ, εφαπτομένη f (ef, efaptoméni, “tan, tangent”)
• σφ, συνεφαπτομένη f (sf, synefaptoméni, “cot, cotangent”)
• στεμ, συντέμνουσα f (stem, syntémnousa, “cosec, cosecant”)
• τεμ, τέμνουσα f (tem, témnousa, “sec, secant”)

 

Further reading

• Τριγωνομετρική συνάρτηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el