ολόκληρος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek ὁλόκληρος (holóklēros).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /oˈlokliros/
  • Hyphenation: ο‧λό‧κλη‧ρος

Adjective

[edit]

ολόκληρος (olóklirosm (feminine ολόκληρη, neuter ολόκληρο)

  1. whole, entire, complete

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ολόκληρος (olókliros) ολόκληρη (olókliri) ολόκληρο (olókliro) ολόκληροι (olókliroi) ολόκληρες (olóklires) ολόκληρα (olóklira)
genitive ολόκληρου (olóklirou) ολόκληρης (olókliris) ολόκληρου (olóklirou) ολόκληρων (olókliron) ολόκληρων (olókliron) ολόκληρων (olókliron)
accusative ολόκληρο (olókliro) ολόκληρη (olókliri) ολόκληρο (olókliro) ολόκληρους (olóklirous) ολόκληρες (olóklires) ολόκληρα (olóklira)
vocative ολόκληρε (olóklire) ολόκληρη (olókliri) ολόκληρο (olókliro) ολόκληροι (olókliroi) ολόκληρες (olóklires) ολόκληρα (olóklira)
[edit]
  • and see: όλος (ólos, all, whole)

References

[edit]
  1. ^ Dimitrakos, Dimitrios B. (21964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)