καταρρέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: καταῤῥέω

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From κᾰτᾰ- (kata-, “downwards, down”) +‎ ῥέω (rhéō, “to flow, run, stream, gush”).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

κᾰτᾰρρέω • (katarrhéō)

  1. to flow down
    1. to stream, rush down (of men)
    2. to fall, drop off (of fruit, leaves, etc.)
    3. to fall in ruins
    4. to burrow
    5. (figuratively) to fall into
  2. to run down, drip with
This entry needs quotations to illustrate usage. If you come across any interesting, durably archived quotes then please add them!

Inflection

[edit]
   Present: κᾰταρρέω, κᾰταρρέομαι (Optionally contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰταρρέω κᾰταρρέεις,
κᾰταρρεῖς 		κᾰταρρέει,
κᾰταρρεῖ 		κᾰταρρέετον,
κᾰταρρεῖτον 		κᾰταρρέετον,
κᾰταρρεῖτον 		κᾰταρρέομεν κᾰταρρέετε,
κᾰταρρεῖτε 		κᾰταρρέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰταρρέω κᾰταρρέῃς κᾰταρρέῃ κᾰταρρέητον κᾰταρρέητον κᾰταρρέωμεν κᾰταρρέητε κᾰταρρέωσῐ(ν)
optative κᾰταρρέοιμῐ κᾰταρρέοις κᾰταρρέοι κᾰταρρέοιτον κᾰταρρεοίτην κᾰταρρέοιμεν κᾰταρρέοιτε κᾰταρρέοιεν
imperative   κᾰτάρρεε,
κᾰτάρρει 		κᾰταρρεέτω,
κᾰταρρείτω 		κᾰταρρέετον,
κᾰταρρεῖτον 		κᾰταρρεέτων,
κᾰταρρείτων 		  κᾰταρρέετε,
κᾰταρρεῖτε 		κᾰταρρεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰταρρέομαι κᾰταρρέει,
κᾰταρρέῃ,
κᾰταρρεῖ 		κᾰταρρέεται,
κᾰταρρεῖται 		κᾰταρρέεσθον,
κᾰταρρεῖσθον 		κᾰταρρέεσθον,
κᾰταρρεῖσθον 		κᾰταρρεόμεθᾰ κᾰταρρέεσθε,
κᾰταρρεῖσθε 		κᾰταρρέονται
subjunctive κᾰταρρέωμαι κᾰταρρέῃ κᾰταρρέηται κᾰταρρέησθον κᾰταρρέησθον κᾰταρρεώμεθᾰ κᾰταρρέησθε κᾰταρρέωνται
optative κᾰταρρεοίμην κᾰταρρέοιο κᾰταρρέοιτο κᾰταρρέοισθον κᾰταρρεοίσθην κᾰταρρεοίμεθᾰ κᾰταρρέοισθε κᾰταρρέοιντο
imperative   κᾰταρρέου κᾰταρρεέσθω,
κᾰταρρείσθω 		κᾰταρρέεσθον,
κᾰταρρεῖσθον 		κᾰταρρεέσθων,
κᾰταρρείσθων 		  κᾰταρρέεσθε,
κᾰταρρεῖσθε 		κᾰταρρεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰταρρέειν,
κᾰταρρεῖν 		κᾰταρρέεσθαι,
κᾰταρρεῖσθαι
participle m κᾰταρρέων κᾰταρρεόμενος
f κᾰταρρέουσᾰ κᾰταρρεομένη
n κᾰταρρέον κᾰταρρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέρρεον, κᾰτερρεόμην (Optionally contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέρρεον κᾰτέρρεες,
κᾰτέρρεις 		κᾰτέρρεε(ν),
κᾰτέρρει(ν) 		κᾰτερρέετον,
κᾰτερρεῖτον 		κᾰτερρεέτην,
κᾰτερρείτην 		κᾰτερρέομεν κᾰτερρέετε,
κᾰτερρεῖτε 		κᾰτέρρεον
middle indicative κᾰτερρεόμην κᾰτερρέου κᾰτερρέετο,
κᾰτερρεῖτο 		κᾰτερρέεσθον,
κᾰτερρεῖσθον 		κᾰτερρεέσθην,
κᾰτερρείσθην 		κᾰτερρεόμεθᾰ κᾰτερρέεσθε,
κᾰτερρεῖσθε 		κᾰτερρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰταρρεύσω, κᾰταρρεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰταρρεύσω κᾰταρρεύσεις κᾰταρρεύσει κᾰταρρεύσετον κᾰταρρεύσετον κᾰταρρεύσομεν κᾰταρρεύσετε κᾰταρρεύσουσῐ(ν)
optative κᾰταρρεύσοιμῐ κᾰταρρεύσοις κᾰταρρεύσοι κᾰταρρεύσοιτον κᾰταρρευσοίτην κᾰταρρεύσοιμεν κᾰταρρεύσοιτε κᾰταρρεύσοιεν
middle indicative κᾰταρρεύσομαι κᾰταρρεύσῃ,
κᾰταρρεύσει 		κᾰταρρεύσεται κᾰταρρεύσεσθον κᾰταρρεύσεσθον κᾰταρρευσόμεθᾰ κᾰταρρεύσεσθε κᾰταρρεύσονται
optative κᾰταρρευσοίμην κᾰταρρεύσοιο κᾰταρρεύσοιτο κᾰταρρεύσοισθον κᾰταρρευσοίσθην κᾰταρρευσοίμεθᾰ κᾰταρρεύσοισθε κᾰταρρεύσοιντο
active middle
infinitive κᾰταρρεύσειν κᾰταρρεύσεσθαι
participle m κᾰταρρεύσων κᾰταρρευσόμενος
f κᾰταρρεύσουσᾰ κᾰταρρευσομένη
n κᾰταρρεῦσον κᾰταρρευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτερρῠ́ην (Attic - Passive with active sense)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative κᾰτερρῠ́ην κᾰτερρῠ́ης κᾰτερρῠ́η κᾰτερρῠ́ητον κᾰτερρῠήτην κᾰτερρῠ́ημεν κᾰτερρῠ́ητε κᾰτερρῠ́ησᾰν
subjunctive κᾰταρρῠῶ κᾰταρρῠῇς κᾰταρρῠῇ κᾰταρρῠῆτον κᾰταρρῠῆτον κᾰταρρῠῶμεν κᾰταρρῠῆτε κᾰταρρῠῶσῐ(ν)
optative κᾰταρρῠείην κᾰταρρῠείης κᾰταρρῠείη κᾰταρρῠεῖτον,
κᾰταρρῠείητον 		κᾰταρρῠείτην,
κᾰταρρῠειήτην 		κᾰταρρῠεῖμεν,
κᾰταρρῠείημεν 		κᾰταρρῠεῖτε,
κᾰταρρῠείητε 		κᾰταρρῠεῖεν,
κᾰταρρῠείησᾰν
imperative   κᾰταρρῠ́ηθῐ,
κᾰταρρῦθῐ 		κᾰταρρῠήτω,
κᾰταρρῡ́τω 		κᾰταρρῠ́ητον κᾰταρρῠήτων   κᾰταρρῠ́ητε,
κᾰταρρῦτε 		κᾰταρρῠέντων,
κᾰταρρῡ́ντων
passive
infinitive κᾰταρρῠῆναι
participle m κᾰταρρῠείς
f κᾰταρρῠεῖσᾰ
n κᾰταρρῠέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτερρύηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτερρύηκᾰ κᾰτερρύηκᾰς κᾰτερρύηκε(ν) κᾰτερρυήκᾰτον κᾰτερρυήκᾰτον κᾰτερρυήκᾰμεν κᾰτερρυήκᾰτε κᾰτερρυήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτερρυήκω κᾰτερρυήκῃς κᾰτερρυήκῃ κᾰτερρυήκητον κᾰτερρυήκητον κᾰτερρυήκωμεν κᾰτερρυήκητε κᾰτερρυήκωσῐ(ν)
optative κᾰτερρυήκοιμῐ,
κᾰτερρυηκοίην 		κᾰτερρυήκοις,
κᾰτερρυηκοίης 		κᾰτερρυήκοι,
κᾰτερρυηκοίη 		κᾰτερρυήκοιτον κᾰτερρυηκοίτην κᾰτερρυήκοιμεν κᾰτερρυήκοιτε κᾰτερρυήκοιεν
imperative   κᾰτερρύηκε κᾰτερρυηκέτω κᾰτερρυήκετον κᾰτερρυηκέτων   κᾰτερρυήκετε κᾰτερρυηκόντων
active
infinitive κᾰτερρυηκέναι
participle m κᾰτερρυηκώς
f κᾰτερρυηκυῖᾰ
n κᾰτερρυηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: καταρρέω (katarréo)

References

[edit]
  • “καταρρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “καταρρέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “καταρρέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • “καταρρέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek καταρρέω (“fall into ruins”). Morphologically, from κατα- (“fully”) +‎ ρέω (“flow”).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ka.taˈre.o/
  • Hyphenation: κα‧ταρ‧ρέ‧ω

Verb

[edit]

καταρρέω • (katarréo) (past κατέρρευσα, passive —)

  1. to collapse
  2. (psychology) to break down, collapse
  3. (business) to collapse, go under, fold

Conjugation

[edit]
καταρρέω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg καταρρέω καταρρεύσω
2 sg καταρρέεις καταρρεύσεις
3 sg καταρρέει καταρρεύσει
1 pl καταρρέουμε, [‑ομε] καταρρεύσουμε, [‑ομε]
2 pl καταρρέετε καταρρεύσετε
3 pl καταρρέουν(ε) καταρρεύσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg κατέρρεα κατέρρευσα
2 sg κατέρρεες κατέρρευσες
3 sg κατέρρεε κατέρρευσε
1 pl καταρρέαμε καταρρεύσαμε
2 pl καταρρέατε καταρρεύσατε
3 pl κατέρρεαν, καταρρέαν(ε) κατέρρευσαν, καταρρεύσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα καταρρέω ➤ θα καταρρεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταρρέεις, … θα καταρρεύσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταρρεύσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταρρεύσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταρρεύσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κατάρρεε κατάρρευσε
2 pl καταρρέετε καταρρεύστε
Other forms
Active present participle ➤   {καταρρέων, καταρρέουσα, καταρρέον} ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας καταρρεύσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   καταρρεύσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
[edit]
  • and see: ρέω (réo, “flow”)
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=καταρρέω&oldid=76682062"