δυσανάγνωστος

Greek

Etymology

From Koine Greek δυσανάγνωστος (dusanágnōstos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.saˈna.ɣno.stos/
• Hyphenation: δυ‧σα‧νά‧γνω‧στος
• Old Hyphenation: δυσ‧α‧νά‧γνω‧στος

Adjective

δυσανάγνωστος • (dysanágnostos) m

1. unreadable, illegible (impossible to decipher)
2. (figuratively) unreadable (poorly written)

Declension

Declension of δυσανάγνωστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δυσανάγνωστος •	δυσανάγνωστη •	δυσανάγνωστο •	δυσανάγνωστοι •	δυσανάγνωστες •	δυσανάγνωστα •
genitive	δυσανάγνωστου •	δυσανάγνωστης •	δυσανάγνωστου •	δυσανάγνωστων •	δυσανάγνωστων •	δυσανάγνωστων •
accusative	δυσανάγνωστο •	δυσανάγνωστη •	δυσανάγνωστο •	δυσανάγνωστους •	δυσανάγνωστες •	δυσανάγνωστα •
vocative	δυσανάγνωστε •	δυσανάγνωστη •	δυσανάγνωστο •	δυσανάγνωστοι •	δυσανάγνωστες •	δυσανάγνωστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δυσανάγνωστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δυσανάγνωστος, etc.)

Antonyms

• ευανάγνωστος (evanágnostos)

References

• δυσανάγνωστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language