Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish znajć. By surface analysis, z- +‎ najść. For the epenthetic ś, see iść.

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

znajść pf (imperfective znachodzić)

  1. (transitive, obsolete) Synonym of znaleźć.

Conjugation

edit
Conjugation of znajść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znajść
future tense 1st znajdę znajdziemy
2nd znajdziesz znajdziecie
3rd znajdzie znajdą
impersonal znajdzie się
past tense 1st znaszedłem,
-(e)m znaszedł
znaszłam,
-(e)m znaszła
znaszłom,
-(e)m znaszło
znaszliśmy,
-(e)śmy znaszli
znaszłyśmy,
-(e)śmy znaszły
2nd znaszedłeś,
-(e)ś znaszedł
znaszłaś,
-(e)ś znaszła
znaszłoś,
-(e)ś znaszło
znaszliście,
-(e)ście znaszli
znaszłyście,
-(e)ście znaszły
3rd znaszedł znaszła znaszło znaszli znaszły
conditional 1st znaszedłbym,
bym znaszedł
znaszłabym,
bym znaszła
znaszłobym,
bym znaszło
znaszlibyśmy,
byśmy znaszli
znaszłybyśmy,
byśmy znaszły
2nd znaszedłbyś,
byś znaszedł
znaszłabyś,
byś znaszła
znaszłobyś,
byś znaszło
znaszlibyście,
byście znaszli
znaszłybyście,
byście znaszły
3rd znaszedłby,
by znaszedł
znaszłaby,
by znaszła
znaszłoby,
by znaszło
znaszliby,
by znaszli
znaszłyby,
by znaszły
imperative 1st niech znajdę znajdźmy
2nd znajdź znajdźcie
3rd niech znajdzie niech znajdą
anterior adverbial participle znaszedłszy
verbal noun znajście

[1]

References

edit
  1. ^ znajść”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading

edit