wijsbegeerte

Dutch

Etymology

Mid-19th century, compound of wijs (“wise”) +‎ begeerte (“desire, lust”), a calque of Ancient Greek φιλοσοφία (philosophía). Perhaps influenced by older weetbegeerte (“thirst for knowledge”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɛi̯s.bəˌɣeːr.tə/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: wijs‧be‧geer‧te

Noun

wijsbegeerte f (uncountable)

1. philosophy

   Synonym: filosofie

   Ze studeert wijsbegeerte aan de universiteit. ― She is studying philosophy at the university.

   De cursus behandelt de geschiedenis van de wijsbegeerte. ― The course covers the history of philosophy.

   Hij heeft een diepgaande interesse in de verschillende stromingen binnen de wijsbegeerte. ― He has a profound interest in the various currents within philosophy.

Related terms

• wijsgeer

Descendants

• West Frisian: wijsbegearte

See also

• wiskunde