wąż

See also: waz, waż, Wąż, and wȧz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wąż, from Proto-Slavic *ǫžь.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvɔw̃ʂ/, /ˈvɔnʂ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈvɔ̃ʂ/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃ʂ
• Syllabification: wąż
• Homophone: Wąż

Noun

wąż m animal (diminutive wężyk)

1. snake, serpent (reptile of the suborder Serpentes)

   jadowity wąż ― venomous snake

Declension

Declension of wąż

	singular	plural
nominative	wąż	węże
genitive	węża	węży/wężów
dative	wężowi	wężom
accusative	węża	węże
instrumental	wężem	wężami
locative	wężu	wężach
vocative	wężu	węże

Noun

wąż m pers (diminutive wężyk)

1. (derogatory) snake (treacherous person)

   Synonyms: bazyliszek, żmija

2. (humorous) husband

Declension

Declension of wąż

	singular	plural
nominative	wąż	węże
genitive	węża	węży/wężów
dative	wężowi	wężom
accusative	węża	węże/węży/wężów
instrumental	wężem	wężami
locative	wężu	wężach
vocative	wężu	węże

Noun

wąż m inan (diminutive wężyk)

1. hose, garden hose

   Synonym: szlauch

Declension

Declension of wąż

	singular	plural
nominative	wąż	węże
genitive	węża	węży/wężów
dative	wężowi	wężom
accusative	wąż	węże
instrumental	wężem	wężami
locative	wężu	wężach
vocative	wężu	węże

Derived terms

adjectives

• wężowy
• węży

 

nouns

• wężowidło
• wężownica
• wężydło
• wężymord

 

verbs

• mieć węża w kieszeni

 

Further reading

• wąż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wąż in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wąż”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “WĄŻ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 29.07.2021