utanmaq

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		утанмаг
Abjad		اوتانماق

Etymology

From Common Turkic *ubun (“shame”) +‎ -an. Cognate with Turkish utanmak.

Pronunciation

• IPA^(key): /utɑnˈmɑχ/, [utɑˈmːɑχ]
• Hyphenation: ut‧an‧maq

Verb

utanmaq

1. (intransitive, with ablative) to feel shy or uncomfortable

   Soruşmaqdan utanma. ― Don't be shy to ask.

2. (intransitive, with ablative) to feel ashamed

   Synonym: xəcalət çəkmək

   Utanım sənin yerinə! ― Shame on you! (literally, “May I be ashamed in your place!”)

Conjugation

Conjugation of utanmaq

positive
subject non-past participle			utanan
subject past participle			utanmış
subject future definite participle			utanacaq
non-subject future participle			(mənim +) utanacağım	(sənin +) utanacağın	(onun +) utanacağı	(bizim +) utanacağımız	(sizin +) utanacağınız	(onların +) utanacağı or utanacaqları
non-subject past participle			(mənim +) utandığım	(sənin +) utandığın	(onun +) utandığı	(bizim +) utandığımız	(sizin +) utandığınız	(onların +) utandığı or utandıqları
converb			utanıb
general temporal participle			utananda
participle of intensification			utandıqca
specific temporal participle			utanarkən
reduplicated participle			utana-utana
modal participle			utanaraq
infinitive			utanmaq
verbal noun			utanma
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	utanıram	utanırsan	utanır	utanırıq	utanırsınız	utanırlar
		perfect 1	utanmışam	utanmısan, utanmışsan*	utanmışdır	utanmışıq	utanmısınız, utanmışsınız*	utanmışlar
		perfect 2	–	utanıbsan	utanıb(dır)	–	utanıbsınız	utanıb(dır)lar
	past	simple	utandım	utandın	utandı	utandıq	utandınız	utandılar
		continuous	utanırdım	utanırdın	utanırdı	utanırdıq	utanırdınız	utanırdılar
		perfect	utanmışdım	utanmışdın	utanmışdı	utanmışdıq	utanmışdınız	utanmışdılar
	future	definite	utanacağam	utanacaqsan	utanacaq	utanacağıq	utanacaqsınız	utanacaqlar
		indefinite	utanaram	utanarsan	utanar	utanarıq	utanarsınız	utanarlar
	future-in-the-past	definite	utanacaqdım	utanacaqdın	utanacaqdı	utanacaqdıq	utanacaqdınız	utanacaqdılar
		indefinite	utanardım	utanardın	utanardı	utanardıq	utanardınız	utanardılar
conditional	present		utansam	utansan	utansa	utansaq	utansanız	utansalar
	past		utansaydım	utansaydın	utansaydı	utansaydıq	utansaydınız	utansaydılar
subjunctive			utanam	utanasan	utana	utanaq	utanasınız	utanalar
hortative			utanasıyam	utanasısan	utanasıdır	utanasıyıq	utanasısınız	utanasıdırlar
obligational	present		utanmalıyam	utanmalısan	utanmalıdır	utanmalıyıq	utanmalısınız	utanmalıdırlar
	past		utanmalıydım	utanmalıydın	utanmalıydı	utanmalıydıq	utanmalıydınız	utanmalıydılar
evidential	present		utanırmışam	utanırmışsan	utanırmış	utanırmışıq	utanırmışsınız	utanırmışlar
	past		utanıbmışam	utanıbmışsan	utanıbmış	utanıbmışıq	utanıbmışsınız	utanıbmışlar
imperative			utanım	utan	utansın	utanaq, utanalım*	utanın	utansınlar
negative
subject non-past participle			utanmayan
subject past participle			utanmamış
subject future definite participle			utanmayacaq
non-subject future participle			(mənim +) utanmayacağım	(sənin +) utanmayacağın	(onun +) utanmayacağı	(bizim +) utanmayacağımız	(sizin +) utanmayacağınız	(onların +) utanmayacağı or utanmayacaqları
non-subject participle			(mənim +) utanmadığım	(sənin +) utanmadığın	(onun +) utanmadığı	(bizim +) utanmadığımız	(sizin +) utanmadığınız	(onların +) utanmadığı or utanmadıqları
negative converb			-
caritive converb			utanmadan
general temporal participle			utanmayanda
participle of intensification			utanmadıqca
specific temporal participle			utanmayarkən
modal participle			utanmayaraq
infinitive			utanmamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	utanmıram	utanmırsan	utanmır	utanmırıq	utanmırsınız	utanmırlar
		perfect 1	utanmamışam	utanmamısan, utanmamışsan*	utanmamış	utanmamışıq	utanmamısınız, utanmamışsınız*	utanmamışlar
		perfect 2	–	utanmayıbsan	utanmayıb(dır)	–	utanmayıbsınız	utanmayıb(dır)lar
	past	simple	utanmadım	utanmadın	utanmadı	utanmadıq	utanmadınız	utanmadılar
		continuous	utanmırdım	utanmırdın	utanmırdı	utanmırdıq	utanmırdınız	utanmırdılar
		perfect	utanmamışdım	utanmamışdın	utanmamışdı	utanmamışdıq	utanmamışdınız	utanmamışdılar
	future	definite	utanmayacağam	utanmayacaqsan	utanmayacaq	utanmayacağıq	utanmayacaqsınız	utanmayacaqlar
		indefinite	utanmaram	utanmarsan, utanmazsan	utanmaz	utanmarıq	utanmarsınız, utanmazsınız	utanmazlar
	future-in-the-past	definite	utanmayacaqdım	utanmayacaqdın	utanmayacaqdı	utanmayacaqdıq	utanmayacaqdınız	utanmayacaqdılar
		indefinite	utanmazdım	utanmazdın	utanmazdı	utanmazdıq	utanmazdınız	utanmazdılar
conditional	present		utanmasam	utanmasan	utanmasa	utanmasaq	utanmasanız	utanmasalar
	past		utanmasaydım	utanmasaydın	utanmasaydı	utanmasaydıq	utanmasaydınız	utanmasaydılar
subjunctive			utanmayam	utanmayasan	utanmaya	utanmayaq	utanmayasınız	utanmayalar
hortative			utanmayasıyam	utanmayasısan	utanmayası	utanmayasıyıq	utanmayasısınız	utanmayasılar
obligational	present		utanmamalıyam	utanmamalısan	utanmamalı	utanmamalıyıq	utanmamalısınız	utanmamalılar
	past		utanmamalıydım	utanmamalıydın	utanmamalıydı	utanmamalıydıq	utanmamalıydınız	utanmamalıydılar
evidential	present		utanmayırmışam	utanmayırmışsan	utanmayırmış	utanmayırmışıq	utanmayırmışsınız	utanmayırmışlar
	past		utanmayıbmışam	utanmayıbmışsan	utanmayıbmış	utanmayıbmışıq	utanmayıbmışsınız	utanmayıbmışlar
imperative			utanmayım	utanma	utanmasın	utanmayaq utanmayalım*	utanmayın	utanmasınlar
negative potential
subject non-past participle			utanammayan
subject future definite participle			utanammayacaq
non-subject participle			(mənim +) utanammadığım	(sənin +) utanammadığın	(onun +) utanammadığı	(bizim +) utanammadığımız	(sizin +) utanammadığınız	(onların +) utanammadığı or utanammadıqları
converb			-
caritive converb			utanammadan
general temporal participle			utanammayanda
participle of intensification			utanammadıqca
specific temporal participle			utanammayarkən
modal participle			utanammayaraq
infinitive			utanammamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	utanammıram	utanammırsan	utanammır	utanammırıq	utanammırsınız	utanammırlar
		perfect 1	utanammamışam	utanammamısan, utanammamışsan*	utanammamışdır	utanammamışıq	utanammamısınız, utanammamışsınız*	utanammaşmılar
		perfect 2	–	utanammayıbsan	utanammayıb(dır)	–	utanammayıbsınız	utanammayıb(dır)lar
	past	simple	utanammadım	utanammadın	utanammadı	utanammadıq	utanammadınız	utanammadılar
		continuous	utanammırdım	utanammırdın	utanammırdı	utanammırdıq	utanammırdınız	utanammırdılır
		perfect	utanammamışdım	utanammamışdın	utanammamışdı	utanammamışdıq	utanammamışdınız	utanammamışdılar
	future	definite	utanammayacağam	utanammayacaqsan	utanammayacaq	utanammayacağıq	utanammayacaqsınız	utanammayacaqlar
		indefinite	utanammaram	utanammarsan, utanammazsan	utanammaz	utanammarıq	utanammarsınız, utanammazsınız	utanammazlar
	future-in-the-past	definite	utanammayacaqdım	utanammayacaqdın	utanammayacaqdı	utanammayacaqdıq	utanammayacaqdınız	utanammayacaqdılar
		indefinite	utanammazdım	utanammazdın	utanammazdı	utanammazdıq	utanammazdınız	utanammazdılar
conditional	present		utanammasam	utanammasan	utanammasa	utanammasaq	utanammasanız	utanammasalar
	past		utanammasaydım	utanammasaydın	utanammasaydı	utanammasaydıq	utanammasaydınız	utanammasaydılar
subjunctive			utanammayam	utanammayasan	utanammaya	utanammayaq	utanammayasınız	utanammayalar
imperative			utanammayım	utanamma	utanammasın	utanammayaq	utanammayın	utanammasınlar
* dated or highly formal

Derived terms

• utandırmaq (“to make feel shy; to embarrass”)
• utanc (“shame”)
• utanmaz (“shameless”)

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	утанмакъ
Roman

Etymology

Cognate with Turkish utanmak.

Pronunciation

• Hyphenation: u‧tan‧maq

Verb

utanmaq

1. to get embarrassed

Conjugation

Conjugation of utanmaq (Northern)

infinitive			utanmaq
gerund			utanma
repeated gerund1)			utana
temporal gerund			utanyatırğanda
non-future participle			utanğan
future participle			utanacaq
way of doing			utanıp
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	utanırman	utanırsıñ	utanır	utanırmız	utanırsız	utanırlar
		continuous	utanam	utanasıñ	utana	utanamız	utanasıñız	utanalar
		perfect	utanğaman	utanğasıñ	utanğan	utanğamız	utanğasız	utanğanlar
	past	simple	utandım	utandıñ	utandı	utandıq	utandıñız	utandılar
		continuous	utanadım	utanadıñ	utanadı	utanadıq	utanadıñız	utanadılar
	future		utanacakman	utanacaksıñ	utanacak	utanacakmız	utanacaksıñız	utanacaklar
conditional			utansam	utansañ	utansa	utansaq	utansañız	utansalar
optative			utanayım	utanasıñ	utana	utanayıq	utanasız	utanalar
imperative			–	utan	–	–	utanın	–
1)Only used for repeatings of a verb.

Related terms

• utanmaz (“shameless”)

References

• “utanmaq”, in Luğatçıq (in Russian)