See also: UD, , úd, üd, ǖd, 'ud, Ud, Ud., and уд

Aromanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology 1

edit

From Latin ūdus.

Adjective

edit

ud

  1. wet

Noun

edit

ud m

  1. urine

Synonyms

edit

Etymology 2

edit

From Late Latin ūdō, from Latin ūdus. Compare Romanian uda, ud.

Verb

edit

ud first-singular present indicative (past participle udatã)

  1. to wet, water, soak, sprinkle
edit

Azerbaijani

edit

Etymology 1

edit

Borrowed from Arabic عُود (ʕūd).

Noun

edit

ud (definite accusative udu, plural udlar)

  1. oud
Declension
edit
    Declension of ud
singular plural
nominative ud
udlar
definite accusative udu
udları
dative uda
udlara
locative udda
udlarda
ablative uddan
udlardan
definite genitive udun
udların
    Possessive forms of ud
nominative
singular plural
mənim (my) udum udlarım
sənin (your) udun udların
onun (his/her/its) udu udları
bizim (our) udumuz udlarımız
sizin (your) udunuz udlarınız
onların (their) udu or udları udları
accusative
singular plural
mənim (my) udumu udlarımı
sənin (your) udunu udlarını
onun (his/her/its) udunu udlarını
bizim (our) udumuzu udlarımızı
sizin (your) udunuzu udlarınızı
onların (their) udunu or udlarını udlarını
dative
singular plural
mənim (my) uduma udlarıma
sənin (your) uduna udlarına
onun (his/her/its) uduna udlarına
bizim (our) udumuza udlarımıza
sizin (your) udunuza udlarınıza
onların (their) uduna or udlarına udlarına
locative
singular plural
mənim (my) udumda udlarımda
sənin (your) udunda udlarında
onun (his/her/its) udunda udlarında
bizim (our) udumuzda udlarımızda
sizin (your) udunuzda udlarınızda
onların (their) udunda or udlarında udlarında
ablative
singular plural
mənim (my) udumdan udlarımdan
sənin (your) udundan udlarından
onun (his/her/its) udundan udlarından
bizim (our) udumuzdan udlarımızdan
sizin (your) udunuzdan udlarınızdan
onların (their) udundan or udlarından udlarından
genitive
singular plural
mənim (my) udumun udlarımın
sənin (your) udunun udlarının
onun (his/her/its) udunun udlarının
bizim (our) udumuzun udlarımızın
sizin (your) udunuzun udlarınızın
onların (their) udunun or udlarının udlarının

Etymology 2

edit

Verb

edit

ud

  1. second-person singular imperative of udmaq

Further reading

edit
  • ud” in Obastan.com.

Coatepec Nahuatl

edit

Noun

edit

ud

  1. way, path.

Danish

edit

Etymology

edit

From Old Norse út, from Proto-Germanic *ūt.

Pronunciation

edit

Adverb

edit

ud

  1. out

Livonian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Proto-Finnic *utu.

Noun

edit

ud

  1. fog

Megleno-Romanian

edit

Etymology

edit

From Latin audiō. Compare Romanian auzi, aud, Aromanian avdu.

Verb

edit

ud

  1. I hear.
edit

Polish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ut/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut
  • Syllabification: ud
  • Homophone: ód

Noun

edit

ud n

  1. genitive plural of udo

Portuguese

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Arabic عُود (ʕūd).

Noun

edit

ud m (plural uds)

  1. oud (Arabic plucked string instrument)

Romanian

edit

Etymology

edit

Inherited from Latin ūdus (wet).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

ud m or n (feminine singular udă, masculine plural uzi, feminine and neuter plural ude)

  1. wet
  2. moist

Declension

edit

Synonyms

edit

Antonyms

edit
edit

Noun

edit

ud n (plural uduri) (regional, euphemistic)

  1. urine
    Synonym: urină

Declension

edit

References

edit

Scottish Gaelic

edit

Pronunciation

edit

Determiner

edit

ud

  1. that, yon, yonder

Usage notes

edit
  • Indicates something further off than sin.

Interjection

edit

ud

  1. away, get away

Serbo-Croatian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *udъ.

Noun

edit

ud m (Cyrillic spelling уд)

  1. limb
  2. member (as in penis)

Declension

edit

Silesian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈut/
  • Rhymes: -ut
  • Syllabification: ud

Noun

edit

ud m inan

  1. (anatomy) thigh (the upper leg of a human, between the hip and the knee)
    Synonym: kita

Further reading

edit
  • ud in silling.org

Slovene

edit

Etymology

edit

From Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation

edit

Noun

edit

ȗd m inan

  1. limb

Inflection

edit
 
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. úd
gen. sing. úda
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
úd úda údi
údje
genitive
(rodȋlnik)
úda údov údov
dative
(dajȃlnik)
údu údoma údom
accusative
(tožȋlnik)
úd úda úde
locative
(mẹ̑stnik)
údu údih údih
instrumental
(orọ̑dnik)
údom údoma údi

Further reading

edit
  • ud”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Sumerian

edit

Romanization

edit

ud

  1. Romanization of 𒌓 (ud)

Turkish

edit

Noun

edit

ud (definite accusative udu, plural udlar)

  1. Alternative spelling of ut

Yola

edit

Verb

edit

ud

  1. Alternative form of woode
    • 1927, “ZONG O DHREE YOLA MYTHENS”, in THE ANCIENT DIALECT OF THE BARONIES OF FORTH AND BARGY, COUNTY WEXFORD, page 131, line 19:
      An eachy tear ud shule a mill
      And every tear would turn a mill,

References

edit
  • Kathleen A. Browne (1927) The Journal of the Royal Society of Antiquaries of Ireland Sixth Series, Vol.17 No.2, Royal Society of Antiquaries of Ireland, page 131