From po- + brać.
pobrać pf (imperfective pobierać)
- (transitive) to take, to grab, to receive
- (transitive) to download
- (reflexive with się, chiefly in the plural) to marry (each other) [with z (+ locative)]
Conjugation of pobrać pf
|
pobrać
|
pobiorę
|
pobierzemy
|
pobierzesz
|
pobierzecie
|
pobierze
|
pobiorą
|
pobierze się
|
pobrałem, -(e)m pobrał
|
pobrałam, -(e)m pobrała
|
pobrałom, -(e)m pobrało
|
pobraliśmy, -(e)śmy pobrali
|
pobrałyśmy, -(e)śmy pobrały
|
pobrałeś, -(e)ś pobrał
|
pobrałaś, -(e)ś pobrała
|
pobrałoś, -(e)ś pobrało
|
pobraliście, -(e)ście pobrali
|
pobrałyście, -(e)ście pobrały
|
pobrał
|
pobrała
|
pobrało
|
pobrali
|
pobrały
|
pobrano
|
pobrałbym, bym pobrał
|
pobrałabym, bym pobrała
|
pobrałobym, bym pobrało
|
pobralibyśmy, byśmy pobrali
|
pobrałybyśmy, byśmy pobrały
|
pobrałbyś, byś pobrał
|
pobrałabyś, byś pobrała
|
pobrałobyś, byś pobrało
|
pobralibyście, byście pobrali
|
pobrałybyście, byście pobrały
|
pobrałby, by pobrał
|
pobrałaby, by pobrała
|
pobrałoby, by pobrało
|
pobraliby, by pobrali
|
pobrałyby, by pobrały
|
pobrano by
|
niech pobiorę
|
pobierzmy
|
pobierz
|
pobierzcie
|
niech pobierze
|
niech pobiorą
|
pobrany
|
pobrana
|
pobrane
|
pobrani
|
pobrane
|
pobrawszy
|
pobranie
|
- pobrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pobrać in Polish dictionaries at PWN