pożyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *požiti. By surface analysis, po- +‎ żyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ʐɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐɘt͡ɕ
• Syllabification: po‧żyć

Verb

pożyć pf

1. (transitive) to live through some period of time
2. (transitive) to live together [with z (+ instrumental) ‘with someone’]

Verb

pożyć pf (imperfective pożywać)

1. (transitive, archaic) to consume, to eat

Conjugation

Conjugation of pożyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pożyć
future tense	1st	pożyję			pożyjemy
	2nd	pożyjesz			pożyjecie
	3rd	pożyje			pożyją
	impersonal	pożyje się
past tense	1st	pożyłem, -(e)m pożył	pożyłam, -(e)m pożyła	pożyłom, -(e)m pożyło	pożyliśmy, -(e)śmy pożyli	pożyłyśmy, -(e)śmy pożyły
	2nd	pożyłeś, -(e)ś pożył	pożyłaś, -(e)ś pożyła	pożyłoś, -(e)ś pożyło	pożyliście, -(e)ście pożyli	pożyłyście, -(e)ście pożyły
	3rd	pożył	pożyła	pożyło	pożyli	pożyły
	impersonal	pożyto
conditional	1st	pożyłbym, bym pożył	pożyłabym, bym pożyła	pożyłobym, bym pożyło	pożylibyśmy, byśmy pożyli	pożyłybyśmy, byśmy pożyły
	2nd	pożyłbyś, byś pożył	pożyłabyś, byś pożyła	pożyłobyś, byś pożyło	pożylibyście, byście pożyli	pożyłybyście, byście pożyły
	3rd	pożyłby, by pożył	pożyłaby, by pożyła	pożyłoby, by pożyło	pożyliby, by pożyli	pożyłyby, by pożyły
	impersonal	pożyto by
imperative	1st	niech pożyję			pożyjmy
	2nd	pożyj			pożyjcie
	3rd	niech pożyje			niech pożyją
passive adjectival participle		pożyty	pożyta	pożyte	pożyci	pożyte
anterior adverbial participle		pożywszy
verbal noun		pożycie

Derived terms

noun

• pożycie

 

verb

• spożyć

 

Further reading

• pożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pożyć in Polish dictionaries at PWN