pożreć

Polish

Etymology

From po- +‎ żreć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ʐrɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐrɛt͡ɕ
• Syllabification: po‧żreć

Verb

pożreć pf (imperfective pożerać)

1. (transitive) to devour
2. (reflexive with się, colloquial) to have an argument

Conjugation

Conjugation of pożreć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pożreć
future tense	1st	pożrę			pożremy
	2nd	pożresz			pożrecie
	3rd	pożre			pożrą
	impersonal	pożre się
past tense	1st	pożarłem, -(e)m pożarł	pożarłam, -(e)m pożarła	pożarłom, -(e)m pożarło	pożarliśmy, -(e)śmy pożarli	pożarłyśmy, -(e)śmy pożarły
	2nd	pożarłeś, -(e)ś pożarł	pożarłaś, -(e)ś pożarła	pożarłoś, -(e)ś pożarło	pożarliście, -(e)ście pożarli	pożarłyście, -(e)ście pożarły
	3rd	pożarł	pożarła	pożarło	pożarli	pożarły
	impersonal	pożarto
conditional	1st	pożarłbym, bym pożarł	pożarłabym, bym pożarła	pożarłobym, bym pożarło	pożarlibyśmy, byśmy pożarli	pożarłybyśmy, byśmy pożarły
	2nd	pożarłbyś, byś pożarł	pożarłabyś, byś pożarła	pożarłobyś, byś pożarło	pożarlibyście, byście pożarli	pożarłybyście, byście pożarły
	3rd	pożarłby, by pożarł	pożarłaby, by pożarła	pożarłoby, by pożarło	pożarliby, by pożarli	pożarłyby, by pożarły
	impersonal	pożarto by
imperative	1st	niech pożrę			pożryjmy
	2nd	pożryj			pożryjcie
	3rd	niech pożre			niech pożrą
passive adjectival participle		pożarty	pożarta	pożarte	pożarci	pożarte
anterior adverbial participle		pożarłszy
verbal noun		pożarcie

Further reading

• pożreć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pożreć in Polish dictionaries at PWN