onderdanig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onderdanich. Equivalent to onderdaan (“subject”) +‎ -ig (“-y, -ish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈdaːnəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧da‧nig
• Rhymes: -aːnəx

Adjective

onderdanig (comparative onderdaniger, superlative onderdanigst)

1. (literally) pertaining to a ruler's subject

   Brieven aan de Koning bevatten traditioneel onderdanige formules zoals "Uwer Majesteit meest eerbiedige dienaar"

   Letters to the King traditionally contain subject formulas like "Your Majesty's most obedient servant"

2. (figuratively) submissive, obedient in a servile manner

   De onderdanigste schacht dankte onderdanig voor elke straf en vernedering

   The most submissive pledge gave servile thanks for every punishment and humiliation

   Synonyms: honds, onderworpen, slaafs

Declension

Declension of onderdanig
uninflected	onderdanig
inflected	onderdanige
comparative	onderdaniger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onderdanig	onderdaniger	het onderdanigst het onderdanigste
indefinite	m./f. sing.	onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
	n. sing.	onderdanig	onderdaniger	onderdanigste
	plural	onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
definite		onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
partitive		onderdanigs	onderdanigers	—

Derived terms

• onderdanigheid

Descendants

• Negerhollands: onderdaanig