naslaan

Dutch

Etymology

From na +‎ slaan.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

naslaan

1. to look up, to check (for reference)
2. (numismatics) to restrike

Conjugation

Conjugation of naslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	naslaan
past singular	sloeg na
past participle	nageslagen
infinitive	naslaan
gerund	naslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla na	sloeg na	nasla	nasloeg
2nd person sing. (jij)	slaat na, sla na2	sloeg na	naslaat	nasloeg
2nd person sing. (u)	slaat na	sloeg na	naslaat	nasloeg
2nd person sing. (gij)	slaat na	sloegt na	naslaat	nasloegt
3rd person singular	slaat na	sloeg na	naslaat	nasloeg
plural	slaan na	sloegen na	naslaan	nasloegen
subjunctive sing.1	sla na	sloege na	nasla	nasloege
subjunctive plur.1	slaan na	sloegen na	naslaan	nasloegen
imperative sing.	sla na
imperative plur.1	slaat na
participles	naslaand	nageslagen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• naslag

Descendants

• Negerhollands: slaa na