kulle

See also: kullë

Estonian

Noun

kulle

1. partitive plural of kull

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkulːeˣ/, [ˈkulːe̞(ʔ)]
• Rhymes: -ulːe
• Syllabification^(key): kul‧le

Etymology 1

kultaa +‎ -e; the root is a dialectal verb meaning "to catch or touch something in water or a liquid", itself borrowed from Sami (compare Northern Sami goldit).

Noun

kulle

1. (fishing) a heavy seine used in flowing water, such as a river

Declension

Inflection of kulle (Kotus type 48*I/hame, lt-ll gradation)
nominative		kulle	kulteet
genitive		kulteen	kulteiden kulteitten
partitive		kulletta	kulteita
illative		kulteeseen	kulteisiin kulteihin
		singular	plural
nominative		kulle	kulteet
accusative	nom.	kulle	kulteet
	gen.	kulteen
genitive		kulteen	kulteiden kulteitten
partitive		kulletta	kulteita
inessive		kulteessa	kulteissa
elative		kulteesta	kulteista
illative		kulteeseen	kulteisiin kulteihin
adessive		kulteella	kulteilla
ablative		kulteelta	kulteilta
allative		kulteelle	kulteille
essive		kulteena	kulteina
translative		kulteeksi	kulteiksi
abessive		kulteetta	kulteitta
instructive		—	kultein
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of kulle (Kotus type 48*I/hame, lt-ll gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative kulteeni kulteeni accusative nom. kulteeni kulteeni gen. kulteeni genitive kulteeni kulteideni kulteitteni partitive kullettani kulteitani inessive kulteessani kulteissani elative kulteestani kulteistani illative kulteeseeni kulteisiini kulteihini adessive kulteellani kulteillani ablative kulteeltani kulteiltani allative kulteelleni kulteilleni essive kulteenani kulteinani translative kulteekseni kulteikseni abessive kulteettani kulteittani instructive — — comitative — kulteineni second-person singular possessor singular plural nominative kulteesi kulteesi accusative nom. kulteesi kulteesi gen. kulteesi genitive kulteesi kulteidesi kulteittesi partitive kullettasi kulteitasi inessive kulteessasi kulteissasi elative kulteestasi kulteistasi illative kulteeseesi kulteisiisi kulteihisi adessive kulteellasi kulteillasi ablative kulteeltasi kulteiltasi allative kulteellesi kulteillesi essive kulteenasi kulteinasi translative kulteeksesi kulteiksesi abessive kulteettasi kulteittasi instructive — — comitative — kulteinesi first-person plural possessor singular plural nominative kulteemme kulteemme accusative nom. kulteemme kulteemme gen. kulteemme genitive kulteemme kulteidemme kulteittemme partitive kullettamme kulteitamme inessive kulteessamme kulteissamme elative kulteestamme kulteistamme illative kulteeseemme kulteisiimme kulteihimme adessive kulteellamme kulteillamme ablative kulteeltamme kulteiltamme allative kulteellemme kulteillemme essive kulteenamme kulteinamme translative kulteeksemme kulteiksemme abessive kulteettamme kulteittamme instructive — — comitative — kulteinemme second-person plural possessor singular plural nominative kulteenne kulteenne accusative nom. kulteenne kulteenne gen. kulteenne genitive kulteenne kulteidenne kulteittenne partitive kullettanne kulteitanne inessive kulteessanne kulteissanne elative kulteestanne kulteistanne illative kulteeseenne kulteisiinne kulteihinne adessive kulteellanne kulteillanne ablative kulteeltanne kulteiltanne allative kulteellenne kulteillenne essive kulteenanne kulteinanne translative kulteeksenne kulteiksenne abessive kulteettanne kulteittanne instructive — — comitative — kulteinenne third-person possessor singular plural nominative kulteensa kulteensa accusative nom. kulteensa kulteensa gen. kulteensa genitive kulteensa kulteidensa kulteittensa partitive kullettaan kullettansa kulteitaan kulteitansa inessive kulteessaan kulteessansa kulteissaan kulteissansa elative kulteestaan kulteestansa kulteistaan kulteistansa illative kulteeseensa kulteisiinsa kulteihinsa adessive kulteellaan kulteellansa kulteillaan kulteillansa ablative kulteeltaan kulteeltansa kulteiltaan kulteiltansa allative kulteelleen kulteellensa kulteilleen kulteillensa essive kulteenaan kulteenansa kulteinaan kulteinansa translative kulteekseen kulteeksensa kulteikseen kulteiksensa abessive kulteettaan kulteettansa kulteittaan kulteittansa instructive — — comitative — kulteineen kulteinensa

Etymology 2

Pronoun

kulle

1. (interrogative, archaic) allative singular of kuka
2. (indefinite, archaic) allative singular of kuka

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• 𑀓𑀼𑀮𑁆𑀮𑁂 (Brahmi script)
• कुल्ले (Devanagari script)
• কুল্লে (Bengali script)
• කුල‍්ලෙ (Sinhalese script)
• ကုလ္လေ or ၵုလ္လေ or ၵုလ်လေ (Burmese script)
• กุลฺเล or กุลเล (Thai script)
• ᨠᩩᩃᩖᩮ (Tai Tham script)
• ກຸລ຺ເລ or ກຸລເລ (Lao script)
• កុល្លេ (Khmer script)
• 𑄇𑄪𑄣𑄳𑄣𑄬 (Chakma script)

Noun

kulle

1. inflection of kulla (“raft”):
   1. locative singular
   2. accusative plural

Swedish

Etymology

From Old Norse kollr, from Proto-Germanic *kullaz.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -²ɵlɛ

Noun

kulle c

1. a hill (elevated landmass)

   Synonym: höjd

   Det växer träd uppe på kullen

   There are trees growing up on the hill

   backen på sidan av kullen

   the slope on the side of the hill

Declension

Declension of kulle

		nominative	genitive
singular	indefinite	kulle	kulles
	definite	kullen	kullens
plural	indefinite	kullar	kullars
	definite	kullarna	kullarnas

Related terms

• kullig

See also

• backe (hill in the sense of slope)

References

• kulle in Svensk ordbok (SO)
• kulle in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• kulle in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)