kolacja

See also: kolacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin collātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈla.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ko‧la‧cja

Noun

kolacja f (diminutive kolacyjka)

1. supper (any meal eaten in the evening)

   Synonyms: wieczernik, wieczerza

   Kolację podano! ― Dinner is served!

   • 1986, Krystyna Flis, Wanda Konaszewska, Podstawy żywienia człowieka‎^[1], page 167:

     Kolacja jest ostatnim posiłkiem w ciągu dnia.

     Supper is the last meal of the day.

   • 2008, Franco Scaglia, translated by Lucyna Rodziewicz, Złoto Mojżesza‎^[2], page 189:

     Garbo przygotował na kolację wspaniałą duszoną baraninę, mocno przyprawioną, tak jak lubię.

     Garbo prepared a wonderful braised mutton for dinner, spiced well, just how I like it.

   • 2013, Mariusz Kwiatkowski, Łowca gwiazd‎^[3], page 20:

     Z Jakubem rozmawiał rzadko. Spotykali się przy obiadach i kolacjach, wymieniali zdawkowe uwagi o polityce, o nowym rządzie, o strajkach chłopów, o parcelacji ziemi, o losie arystokracji.

     He spoke with Jacob rarely. They met over lunches and dinners, exchanged off-the-cuff remarks about politics, about the new government, about the peasants' strikes, about land parceling, about the fate of the aristocracy.

Declension

Declension of kolacja

	singular	plural
nominative	kolacja	kolacje
genitive	kolacji	kolacji/kolacyj (archaic)
dative	kolacji	kolacjom
accusative	kolację	kolacje
instrumental	kolacją	kolacjami
locative	kolacji	kolacjach
vocative	kolacjo	kolacje

Derived terms

adjectives

• kolacjowy
• kolacyjny

 

verbs

• kolacjonować impf
• skolacjonować pf

 

Further reading

• kolacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolacja in Polish dictionaries at PWN