bliźnięcy

Polish

Etymology

From bliźnię +‎ -ęcy. First attested in 1601.

Pronunciation

• IPA^(key): /bliʑˈɲɛn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sɘ
• Syllabification: bliź‧nię‧cy

Adjective

bliźnięcy (not comparable, derived adverb bliźnięco)

1. (dated, relational) twin

Declension

Declension of bliźnięcy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bliźnięcy		bliźnięca	bliźnięce	bliźnięcy	bliźnięce
genitive	bliźnięcego		bliźnięcej	bliźnięcego	bliźnięcych
dative	bliźnięcemu		bliźnięcej	bliźnięcemu	bliźnięcym
accusative	bliźnięcego	bliźnięcy	bliźnięcą	bliźnięce	bliźnięcych	bliźnięce
instrumental	bliźnięcym		bliźnięcą	bliźnięcym	bliźnięcymi
locative	bliźnięcym		bliźnięcej	bliźnięcym	bliźnięcych

Related terms

adjectives

• bliski
• bliziuteńki
• bliziutki
• bliznowaty
• bliznowy
• bliźni
• bliźniaczy

 

adverbs

• blisko
• bliziuteńko
• bliziutko
• bliźniaczo

 

noun

• bliskość
• blizenka
• blizna
• bliznowiec
• bliźniactwo
• bliźniaczek
• bliźniaczka
• bliźniaczość
• bliźniak
• bliźniczka
• bliźnię
• bliższość

 

verbs

• bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
• bliźnić impf, zabliźnić pf
• bliżyć impf
• przybliżać impf, przybliżyć pf
• ubliżać impf, ubliżyć pf
• zbliżać impf, zbliżyć pf

 

Further reading

• bliźnięcy in Polish dictionaries at PWN